51
حبيب اللّه شيرازى (قآنى)
محسن حسين زاده
همچنان كه وصال يكى از بهترين شعراى دربار فتحعلى شاه شمرده مى شود، در عهد محمدشاه و جانشين او ناصرالدين شاه نيز شاعر قصيده سراى ديگرى برخاست كه در مدت زندگى كوتاه 47 ساله خود شهرت و آوازه بسيار يافت.
ميرزا حبيب اللّه شيرازى، متخلص به «قاآنى»، روز 29 شعبان از سال 1223 ه.ق، در شيراز متولد شد. پدرش، ميرزا محمدعلى گلشن، اصلاً از طايفه زنگنه بود كه در شيراز به دنيا آمده و همانجا پرورش يافته بود. گلشن نيز شعر مى سرود و به قافيه پردازى معروف بود. ۱
قاآنى در هفت سالگى به مكتب رفت و يازده ساله بود كه پدرش را از دست داد. ۲ و با خانواده خود به فقر و تنگدستى افتاد.
شاعر در ترجمه حالى كه از خود نوشته گويد در از نعيم دنيا جز فرش حصير و قرص خميرى هيچ نداشتم. افتقار و احتياجم بر آن داشت كه خود پدر خويش شده راهى پيش گيرم. طريق اسلاف شايسته ديدم. بى تشويق و تحريك احدى به مدرسه
1.اشعارى از گلشن در تذكره هاى دوريه قاجاريه مانند دلگشا و فارسنامه و مجمع الفصحا نقل شده است.
2.يازده ساله بودم كه پدرم گلشن را... خارى در پا رفت و هنوز خارش در پا بود كه كارش از دست شد(پريشان) ـ در يازده سالگى پدرم گلشن به گلشن رضوان خراميدن گرفت (ى.ا.برتلس «ترجمه حال قاآنى به قلم خود او». گزارش آكادمى علوم شوروى، ۱۹۲۷، ص ۱۳).