32
احمد محقق العلماء اصطهباناتى
(1291 ـ 1354 ق)
عالم ، عارف و اديب . ملقب به شيخ المحققين و معروف به شيخ الاسلام . در اصطهبانات به دنيا آمد و سال هاى بسيار در شيراز در محضر پدرش و هم در خدمت حاج سيد على حكيم كازرونى تحصيل علم و كمال كرد .
وى در علوم غريبه مانند جَفر نيز دست داشت . او با سيد عبد الحسين مجتهد لارى كه از آزادى خواهان مشهور بود ، معاصر و دوست بوده و به خواهش او «رساله اى در وجوب نماز جمعه» نوشته است .
وى در امامزاده عبد اللّه شهر رى مدفون است . آثار وى عبارتند از:
بيان الحق ، در مهدويت شخصيه و شخصيت مهدويه با تقريظ آيت اللّه سيد ابوالحسن اصفهانى بر آن ،
كشكول الادباء ،
كشكول العرفاء ،
تنبيهات عشر .
منابع
تاريخ بروجرد (2/302) ، دانشمندان و سخن سرايان فارس (1/197 ـ 200) ، الذريعة (3/179 ـ 180) ، زندگينامه رجال و مشاهير(1/188 ـ 189) ، گنجينه دانشمندان (3/119) .
