۱۲۵۷۹.عنه عليه السلام :يَعلَمُ عَجيجَ الوُحوشِ في الفَلَواتِ ، و مَعاصِيَ العِبادِ في الخَلَواتِ ، و اختِلافَ النِّينانِ في بحار الأنوار الغامِراتِ ، و تَلاطُمَ الماءِ بِالرِّياحِ العاصِفاتِ . ^۱

(انظر) معرفة اللّه : باب 2598 حديث 12576 .
بحار الأنوار : 4 / 74 باب 2 .
الميزان في تفسير القرآن : 15 / 252 بحث
عقليّ متعلّق بالعلم .

2600

إنّهُ يَعلَمُ السِّرَّ و أخفى

الكتاب :

وَ لَقَدْ خَلَقْنا الاْءنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أقْرَبُ إلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ» . ^۲

وَ إنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَ أخْفَى» . ^۳

الحديث :

۱۲۵۸۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :و لا يَخفى عَلَيهِ مِن عِبادِهِ شُخوصُ لَحظَةٍ ، و لا كُرورُ لَفظَةٍ ، و لا ازدِلافُ رَبوَةٍ ، و لا انبِساطُ خُطوَةٍ ، في لَيلٍ داجٍ ، و لا غَسَقٍ ساجٍ . ^۴

۱۲۵۷۹.امام على عليه السلام :آواى وحوش در بيابانها و گناهان بندگان در خلوتها و آمد و شد ماهيان در درياهاى بزرگ و برهم خوردن آبها از بادهاى سخت را مى داند.

2600

خدا به رازها و نهانتر از رازها آگاه است

قرآن:

«ما انسان را آفريديم و از وسوسه هاى نفس او آگاه هستيم. و ما از رگ گردنش به او نزديكتريم».

«و اگر سخن بلند گويى، او به راز نهان و نهانتر آگاه است».

حديث:

۱۲۵۸۰.امام على عليه السلام :هيچ عملى از اعمال بندگان خدا بر او پوشيده نيست: نه نگاه خيره اى و نه تكرار واژه اى و نه نزديك شدن به تپّه اى و نه برداشتن گامى در شبى تيره و ظلمتى آرام.

اللّهُ يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ اُنْثَى وَ ما تَغِيضُ الْأرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ كُلُّ شَيْءٍ عِندَهُ بِمِقْدارٍ» . ^۱

(انظر) يونس : 61 ، سبأ : 2 ، فصّلت : 47 .

الحديث :

۱۲۵۷۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :و لا يَعزُبُ عَنهُ عَدَدُ قَطرِ الماءِ ، و لا نُجومُ السَّماءِ ، و لا سَوافِي الرِّيحِ في الهَواءِ ، و لا دَبيبُ النَّملِ عَلَى الصَّفا ، و لا مَقيلُ الذَّرِّ في اللّيلَةِ الظَّلماءِ ، يَعلَمُ مَساقِطَ الأوراقِ ، و خَفِيَّ طَرْفِ الأحداقِ . ^۲

۱۲۵۷۸.عنه عليه السلام :فسُبحانَ مَن لا يَخفى عَلَيهِ سَوادُ غَسَقٍ داجٍ، و لا لَيلٌ ساجٍ، في بِقاعِ الأرَضينَ المُتَطأطِئاتِ و لا في يَفاعِ السُّفْعِ المُتَجاوِراتِ ، و ما يَتَجَلجَلُ بِهِ الرَّعدُ في اُفُقِ السَّماءِ ، و ما تَلاشَتْ عَنهُ بُروقُ الغَمامِ ، و ما تَسقُطُ مِن وَرَقَةٍ تُزيلُها عَن مَسقَطِها عَواصِفُ الأنواءِ و انهِطالُ السَّماءِ ، و يَعلَمُ مَسقَطَ القَطرَةِ و مَقَرَّها ، و مَسحَبَ الذَّرَّةِ و مَجَرَّها ، و ما يَكفي البَعوضَةَ مِن قوتِها ، و ما تَحمِلُ الاُنثى في بَطنِها . ^۳

«خدا مى داند كه هر ماده اى چه باردار است و در زهدانها چه از آن كم مى شود و چه بدان افزوده مى گردد. و هر چيز را نزد او مقدارى معين است».

حديث:

۱۲۵۷۷.امام على عليه السلام :شمار قطره هاى آبها و ستارگان آسمان و ذرات گرد و غبار پراكنده در هوا و حركت مور بر خرسنگ و خفتنگاه مورچگان در شب تاريك، بر او پوشيده نيست. افتادنگاههاى برگها و برهم خوردن پلكها را مى داند.

۱۲۵۷۸.امام على عليه السلام :پاك و منزّه است خدايى كه نه سياهى شبِ ديجور بر او پوشيده است، نه شبهاى آرام سرزمين هاى پست و نه كوهها و تپه هاى قهوه اى رنگ به هم پيوسته و نه آوازى كه از تندر در كرانه آسمان برمى خيزد و نه آنچه آذرخشِ ابرها از آن پراكنده مى شود و نه برگى كه فرو مى افتد و طوفانهاى ستارگان و بارشِ بارانِ آنها را از افتادنگاهشان دور مى گردانند. افتادنگاه و جاى قرار گرفتن هر قطره باران و جاى دانه كشيدن مور و مقصد او را، و آنچه را كه براى روزى پشه كافى است و جنس جنين هر ماده اى را در
شكمش مى داند.