وَ لِكُلٍّ وجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا فَاسْتَبِقُوا الخَيْراتِ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللّهُ جَمِيعا إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ». ^۱

وَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الكِتَابَ بِالحَقِّ مُصَدِّقا لِّما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الكِتابِ وَ مُهَيْمِنا عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَ لاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنكُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهاجا وَ لَوْ شَاءَ اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتاكُمْ فاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ». ^۲

الحديث :

۸۴۳۵.الدرّ المنثور عن رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ يَومَ بدرٍ ـ: قُومُوا إلى جَنَّةٍ عَرضُها السماواتُ و الأرضُ ، فقالَ عُميرُ بنُ الحمامِ الأنصاريُّ : يا رسولَ اللّهِ ، جَنَّةٌ عَرضُها السماواتُ و الأرضُ ؟ ! قالَ : نَعَم ، قالَ : بَخٍ بَخٍ ......... ! ، لا و اللّهِ يا رسولَ اللّهِ لا بُدَّ أن أكونَ مِن أهلِها ، قالَ : فإنّك مِن أهلِها ، فَأخرَجَ تُمَيراتٍ مِن قَرنِهِ فَجَعَلَ يَأكُلُ مِنهُنَّ، ثُمّ قالَ : لئن حَيِيتُ حتّى آكُلَ تَمَراتِي هذِه إنّها لَحياةٌ طَويلَةٌ ، فَرَمى بما كانَ مَعهُ مِن التَّمرِ ثُمّ قاتَلَهُم حتّى قُتِلَ . ^۳

«هر گروهى را جهتى است كه به سوى آن رو مى كند . پس به كارهاى خوب سبقت گيريد . هر كجا باشيد خدا همه تان را مى آورد كه خدا بر هر كارى تواناست» .

«ما اين كتاب را به حق بر تو نازل كرديم كه تصديقگر و حاكم كتابهاى پيش از خود و حاكم بر آنها است . پس ميان آنان (يهود) طبق آنچه خدا نازل كرده است حكم كن و به جاى حكم حق كه بر تو نازل شده، از هوسهاى آنان پيروى مكن . هر گروه از شما را آيين و روشى مقرّر كرده ايم . اگر خدا مى خواست هر آينه شما را يك امّت كرده بود ولى [نكرد]تا درباره آنچه به شما داده بيازمايدتان . به سوى كارهاى خوب سبقت گيريد كه بازگشت همگى تان به سوى خداست . و او شما را از [حقيقت ]چيزهايى كه در آنها اختلاف مى كرده ايد ، خبر مى دهد» .

حديث :

۸۴۳۵.الدرّ المنثور :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در روز بدر فرمود : به سوى بهشتى پيش رويد كه پهناى آن آسمانها و زمين است. عمير بن حمام انصارى عرض كرد : اى رسول خدا! بهشتى كه پهناى آن آسمانها و زمين است؟! فرمود : آرى ؛ عرض كرد : به به . . .! به خدا قسم ، اى رسول خدا! من بايد از اهل اين بهشت باشم . حضرت فرمود : تو از بهشتيان هستى . او چند دانه خرماى ريز از زير كاكل خود در آورد و شروع به خوردن آنها كرد و گفت : اگر آنقدر زنده بمانم كه خرماهايم را بخورم عمر زيادى كرده ام . سپس خرماها را دور انداخت و با دشمن جنگيد تا كشته شد .

1729

التَّسابُقُ

۸۴۳۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا سَبْقَ إلاّ في خُفٍّ أو حافِرٍ أو نَصْلٍ . ^۱

۸۴۳۲.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ الأرضَ سَتُفتَحُ لَكُم و تُكفَونَ الدنيا فلا يَعجِزْ أحَدُكُم أن يَلهُوَ بِأسهُمِهِ . ^۲

۸۴۳۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :دَخَلَ النبيُّ صلى الله عليه و آله ذاتَ ليلَةٍ بيتَ فاطمةَ عليها السلام و مَعهُ الحسنُ و الحسينُ عليهما السلام فقالَ لَهُما النبيُّ صلى الله عليه و آله : قُوما فاصْطَرِعا ، فَقاما لِيَصطَرِعا ......... الحديث . ^۳

۸۴۳۴.عنه عليه السلام :لَيسَ شيءٌ تَحضُرُهُ الملائكةُ إلاّ الرِّهانُ و ملاعَبَةُ الرَّجُلِ أهلَهُ . ^۴

1730

استِباقُ الخَيراتِ

الكتاب :

سابِقُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِن رَبِّكُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُها كَعَرْضِ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ ذلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشاءُ وَ اللّهُ ذُو الفَضْلِ العَظيمِ». ^۵

1729

مسابقه

۸۴۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مسابقه دادن جز در سه مورد روا نيست : در شتر سوارى ، يا اسب دوانى، يا تيراندازى .

۸۴۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بزودى زمين براى شما فتح خواهد شد و دنيا در اختيارتان قرار خواهد گرفت؛ پس، هيچ يك از شما از بازى كردن با تيرهايش (تمرينات رزمى) خسته و مانده نشود .

۸۴۳۳.امام صادق عليه السلام :شبى پيامبر صلى الله عليه و آله به خانه فاطمه عليها السلام رفت و حسن و حسين عليهما السلام با او بودند. پيامبر صلى الله عليه و آله به آن دو فرمود : برخيزيد و كشتى بگيريد . آن دو برخاستند و به كشتى گرفتن پرداختند ......... .

۸۴۳۴.امام صادق عليه السلام :هيچ كارى نيست كه فرشتگان در هنگام انجام آن حضور به هم رسانند ، مگر مسابقه اسب دوانى و شوخى كردن مرد با همسرش .

1730

مسابقه دادن در خوبيها

قرآن :

«به سوى آمرزش پروردگار خود و نيز بهشتى با هم مسابقه بدهيد كه پهناى آن به پهناى آسمان و زمين است و براى كسانى آماده شده كه به خدا و پيامبران او ايمان آورده اند . اين فضل خداست كه به هركه
خواهد مى دهد و خداوند صاحب فضل بزرگ است» .