283
روح و ريحان ج3

بن محمد العجلى ، عن يونس بن يعقوب رفعه ، عن أبى جعفر[عليه السلام] فى قول اللّه عزوجل : « كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا »۱ يعنى : « الاوصياء كلّهم » .

اما الترجمة :

۰.يونس بن يعقوب ابو على جلاب دهنى است ، خدمت حضرت صادق عليه السلام بود ، در زمان حضرت رضا عليه السلام وفات كرد ، و در نزد سه نفر از ائمه موثق بود .
و ابن بابويه فرمود :
من اعتماد به روايت او دارم .
و كشى احاديثى نقل كرده كه دلالت بر مدح وى مى كند ۲ .
همين قدر [كه] حضرت عبدالعظيم از وى روايت كرد موثق است .
يونس گفت : از حضرت صادق عليه السلام سؤال كردم از معنى آيات كه تكذيب كردند منافقين ، مراد از آن چيست ؟ فرمودند : « اوصياء عليهم السلامند » .
و « آيات » جمع آيه است ، و آن به معنى علامت ، و به فارسى نشانه است ، يعنى : اوصياء طيّبين طاهرين نشانه هاى هدايتند در دار دنيا البته ، و از ايشان خلق به شاهراه اطاعت و عبادت آمدند .
و آيه « سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِى الاْفَاقِ وَفِى أَنفُسِهِمْ »۳ در حقّ ايشان .

الحديث السابع والثلاثون:اين حديث و حديث سابق را حضرت عبدالعظيم از موسى بن محمد روايت كرده اند [ در معنى آيه ط « وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ . . » ]

۰.فى « الكافى »۴:فى « الكافى » ۵ : عن احمد بن مهران ، عن عبدالعظيم بن عبداللّه الحسنى ، عن موسى بن

1.قمر : ۴۲ .

2.بنگريد به رجال النجاشى : ۴۴۶ ش ۱۲۰۷ ، اختيار معرفة الرجال ۲/۶۸۳ ش ۷۲۱ .

3.فصلت : ۵۳ .

4.كافى ۱/۲۲۰ ح ۱ ، شرح اصول كافى ۵/۲۹۳ ، البرهان ۴/۳۹۲ ح ۱ ، بحار الانوار ۲۴/۱۱۰ باب ۳۷ ح ۲۱ ، نور الثقلين ۵/۴۳۸ ح ۳۲ .


روح و ريحان ج3
282

كردم از معنى آيه مباركه : « أَوَلَمْ يَرَ الاْءِنسَانُ . .» إلى آخره ، يعنى : آيا انسان نمى بيند ؟ بدرستى كه ما خلق كرديم او را از پيش و نبود چيزى ؛ و مراد از سؤال اين است : چيزى كه نبوده است يعنى چه ؟
فرمودند : « نه تقدير بوده است وجود انسان نه تكوين » ، اشاره به اينكه زمانى بوده است كه تقدير نشده بود بر ايجاد انسان اگر چه در علم الهى مقدر بود و ماده اى هم وجودش ۱ نداشت .

و مراد از ابن مسكان محمّد بن مسكان است ، و مراد از مالك جهنى : مالك بن اعين است كه در زمان حضرت باقر عليه السلام بود و در زمان حضرت صادق عليه السلام وفات يافت ، و مرحوم شيخ مفيد از حضرت باقر عليه السلام اشعارى در غزارت و كثرت علم وى نقل كرده است ۲
، و آنچه روايت نمود از حضرت صادق عليه السلام صحيح است ، و خود نيز از ثقات روات محسوب است ۳ .

الحديث السادس والثلاثون:[ در معنى قول خداوند « كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا » ]

۰.فى « الكافى »۴:فى « الكافى » ۵ : عن احمد بن مهران ۶ ، عن عبدالعظيم بن عبداللّه الحسنى ، عن موسى

1.كذا ، ظاهراً « وجود » صحيح است .

2.شيخ مفيد در ارشاد ۲/۱۵۷ از مالك بن اعين جهنى نقل كرده كه در باره حضرت باقر عليه السلام فرمود : إذا طلب الناس علم القرآن كانت قريش عليه عيالا وإن قيل أين ابن بنت النبــى ؟ نلت بذاك فروعاً طوالا نجوم تهلل للمدلجينجبال تورث علماً جبالا

3.در باره مالك رجوع كنيد به : نقد الرجال ۴/۸۰ رقم ۴۳۱۵ ، به نقل از مصادر مختلف .

4.كافى ۱/۲۰۷ ح ۲ ، شرح اصول كافى ۶/۱۳۴ ، نيز بنگريد به : تفسير القمى ۱/۱۹۹ ، نور الثقلين ۱/۷۱۷ .

5.در چاپ سنگى : مهربان .

  • نام منبع :
    روح و ريحان ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    حسيني اشكوري، سيد صادق
    تعداد جلد :
    5
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 175735
صفحه از 427
پرینت  ارسال به