را ادا مى نمايد. لذا در الفاظ آن، اعجاز وجود ندارد و غير از حضرت نيز مى تواند مانند اين الفاظ و جملات را جمع آورى كند. به خلاف قرآن است كه با الفاظ مخصوص وحى شده و قابل تغيير نيست و كسى نمى تواند مانند الفاظ آن را جمع آورى كند و القا بنمايد، چنانكه اين عجز و ناتوانى تا به حال براى مردم ثابت است.
درباره فرق ميان قرآن و حديث قدسى مى توان به هفت مورد اشاره كرد:
1 . قرآن معجزه الهى است و انسانها، توان آوردن و القاى مانند آن الفاظ و جملات را ندارند به خلاف حديث قدسى كه معجزه نيست.
2 . نماز، جز با تلاوت فاتحه و سوره (يعنى قرائت قرآن) صحيح نيست و نمى توان با احاديث قدسيه نماز خواند.
3 . منكر قرآن كافر است، به خلاف منكر حديث قدسى.
4 . قرآن توسط حضرت جبرئيل بر رسول اكرم(ص) وحى شد، به خلاف حديث قدسى.
5 . قرآن با الفاظ مخصوص از لوح محفوظ وحى شد، ولى حديث قدسى الفاظ خاصّى ندارد و حضرت پيغمبر(ص) مى تواند مفهوم و غرض الهى را با هر لفظى كه خواست بيان نمايد.
6 . بدون طهارت جايز نيست آيات قرآن و الفاظ آن بلكه حروف آن را لمس كرد، به خلاف احاديث قدسى.
7 . كيفيّت خاصى براى ايصال حديث قدسى به پيغمبر وجود ندارد. چه بسا ممكن است در رؤيا به پيغمبر القا شود، يا به لسان فرشته در بيدارى و يا ممكن است به القاى در خاطر درك شود و امثال اينها، به خلاف قرآن كه بواسطه حضرت جبرئيل ـ عليه السلام ـ با كيفيت خاصىِ وحى شده است. مجموع احاديث قدسى بنا به روايت اهل تسنن كه چهار صد حديث نقل شده، به نام الاحاديث القدسية منتشر گرديده.