عدالت از ديدگاه امام على(ع)

؛ زهرا رياحى زمين ^۱

مقدمه

يكى از اساسى ترين مباحثى كه از آغاز خلقت، هماره ذهن بشر متفكّر و انديشمند را به خود مشغول داشته، مسئله عدالت و نقطه مقابل آن، ظلم بوده است. اين موضوع، يكى از پُر بَسامدترين موضوعاتى است كه در نهج البلاغه ى مولى الموحدين اميرالمؤمنين على(ع) بدان توجّهى خاص و درخور شده است.
در اين مقاله، سعى بر آن است كه با استناد به كتاب شريف مولا، سيره نظرى و عملى آن حضرت را در مقوله عدالت، هرچند مختصر، به بيان درآوريم. بدين منظور، نخست، به نظريه پردازى هاى امام(ع) در خصوص عدالت و ظلم، و نشانه هاى اهل عدل و اهل ظلم، اهميت و نتايج هر يك از موضوعات عدالت و بى عدالتى و انواع عدالت از ديدگاه ايشان، نگاهى مى افكنيم و آن گاه، سيره عملى ايشان را در مورد برپايى عدالت با ذكر چند نمونه تاريخى برگرفته از نهج البلاغه پى مى گيريم.