ابلهان ساکنان بهشت

ادامه ی آن حدیث نشان می دهد که ابله واقعی مراد نیست بلکه منظور کسانی است که از فرط خردمندی از اشتغال به کارهای دنیوی و امور ناشایست باز می مانند به گونه ای که مردم آنان را ابله می پندارند حال آنکه از عاقل ترین انسانها هستند.
مسعدة بن صدقه از امام صادق(ع) از پدرانش نقل کرده که پیامبر فرمود:
دخلت الجنة فرأیت أکثر أهلها البله، قال: قلت: ما البله؟ فقال: العاقل فی الخیر، الغافل عن الشر، الذی یصوم فی کل شهر ثلاثة أیام؛ (معانی الاخبار، ص ۲۰۳)
در بهشت اکثر بهشتیان را ابله یافتم. راوی می گوید: عرض کردم: ابله چیست؟ فرمود: آنکه اندیشه خیر در سر دارد و از شر و نابکاری برکنار است و در هرماه سه روز روزه می گیرد.