۲۰۶.امام على عليه السلام :هيچ [ بى كسى و ] غربتى ، همچون بخل نيست.
۲۰۷.امام على عليه السلام :براى بخيل ، هيچ رفيقى نباشد.
۲۰۸.امام على عليه السلام :بخل زياد، جوان مردى را لكّه دار كرده ، برادرى را تباه مى كند.
4 / 3
زيان هاى دينى
الف ـ سلب توفيق
قرآن
«و امّا آن كه بخل ورزيد و خود را بى نياز ديد و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت ، به زودى ، راهِ دشوارى را به او خواهيم نمود، و چون فرو افتد ، مال او به كارش نمى آيد» .
حديث
۲۰۹.امام باقر عليه السلامـ در باره اين سخن خداوند عز و جل :«امّا آن كه عطا كرد و پروا داشت و [پاداش ]نيكوتر را تصديق كرد»ـ :يعنى اين را كه خداوند عز و جلدر عوضِ يكى ، ده برابر تا صد هزار برابر و بيشتر عطا مى كند ، تصديق كرد . «به زودى ، راه آسانى را پيشِ پاى او خواهيم گذاشت» ؛ يعنى هر خيرى را كه بخواهد ، خداوند ، آن را برايش آسان [و فراهم ]مى سازد . «و امّا كسى كه بخل ورزيد و خود را بى نياز ديد» ؛ يعنى از آنچه خداوند عز و جل به او داده است ، بخل ورزيد . «و [پاداش ]نيكوتر را به دروغ گرفت» ؛ يعنى اين را كه خداوند عز و جل در عوضِ يكى ، ده برابر تا صد هزار برابر و بيشتر عطا مى كند [، به دروغ گرفت] . «به زودى ، راهِ دشوارى را به او خواهيم نمود» ؛ يعنى هر بدى اى را كه بخواهد ، خداوند ، آن را برايش آماده و فراهم مى سازد . «و چون فرو افتد ، مال او به كارش نمى آيد» ، به خدا سوگند كه مراد ، فرو افتادن در چاهى يا از [فراز] كوهى يا از بالاى ديوارى نيست ؛ بلكه فرو افتادن در آتش جهنّم است.
