بينش و بصيرت است كه براى هميشه ، به شما و دوستانِ شما ، ارادت مى ورزم ، و با دشمنان شما ، دشمنم و بدانها كينه مى ورزم . با هر كه با شما در صلح و سازش باشد ، در صلح هستم و با هر كس كه با شما بجنگد ، مى جنگم . هر چه را شما حق بدانيد ، حق مى دانم ، و هر چه را شما باطل بدانيد ، باطل مى دانم . فرمان بُردار شما هستم و نسبت به حقّ شما ، شناخت دارم و به برترى شما ، اعتراف مى كنم .

گواه گرفتن اهل بيت عليهم السلام بر ايمان به همه حقايق :

در نخستين عبارت اين بخش ، زائر پس از اظهار نهايتِ ارادت و ايثار به پيشگاه اهل بيت عليهم السلام ، خدا و خاندان رسالت را بر ايمان و اعتقاد به جايگاه اهل بيت و مقامات و كمالات آنان گواه مى گيرد ، و افزون بر آن ، ايشان را بر ايمانِ اجمالى و كلّى خود به همه آنچه آنان بِدانها ايمانِ تفصيلى دارند ، گواه مى گيرد و بدين سان ، پيروان اهل بيت عليهم السلام ، به همه حقايق هستى ، مؤمن هستند .

اظهار كفر نسبت به دشمنان

ايمان كامل ، تركيبى از «آرى» و «نه» است. در عبارت بعدى زيارت ، «كافِرٌ بِعدُوِّكم و بِما كَفَرْتُمْ بِه» ، همان «نه» گفتن به دشمنان اهل بيت عليهم السلام است. اين ، همان «كفرِ ممدوح» است كه توضيح آن ، در عبارت هاى پيشين ، آمد . ^۱ دشمنِ اهل بيت عليهم السلام ، طاغوت است و انسانِ خدا باور ، نمى تواند ولايتِ طاغوت را بپذيرد . بنا بر اين ، خداوند و ائمّه عليهم السلام را گواه مى گيرد كه : من به دشمنِ شما ، كفر مى ورزم و هر چه را كه بِدان كافريد ، كافر مى دانم و انكار مى كنم . كوتاه سخن ، اين كه ايمان و كفر من ، در پرتو ايمان و كفر شما بزرگان ، معنا مى يابد .

تقليدى نبودن ايمان به اهل بيت عليهم السلام

در عبارت «مُسْتَبْصِرٌ بِشَأنِكُم وَ بِضَلالَة مَنْ خالَفَكُم» و ادامه آن ، زائر ، خطاب به خاندان رسالت مى گويد : ايمان من به شما و آنچه بِدان ايمان داريد ، و كفرم به دشمنان شما و آنچه بِدان كفر مى ورزيد ، ايمان و كفرى تقليدى و كوركورانه نيست ؛ بلكه بر پايه بصيرت و بينش نسبت به جايگاه شما و گم راهىِ مخالفان شماست . بر اساس اين