۴۱۵.امام على عليه السلام :مبغوض ترينِ آفريدگان نزد خدا دو نفرند : مردى كه خدا او را به خود وا نهاده، و او از راه راست به دور افتاده، دل او شيفته بدعت است، و فرا خواننده مردمان به ضلالت. ديگران را به فتنه دراندازد و راه رستگارى پيشينيان را به روى خود مسدود سازد . در مرگ و زندگى ، گمراه كننده پيروان خويش است و برگيرنده بار گناه ديگران ، و خود گناهان خويش را گروگان . و مردى كه كوله بارى از نادانى فراهم ساخته، و خود را ميان مردمِ نادان درانداخته . شتابان در تاريكىِ فتنه ، تازان ، كور در بستن پيمانِ سازش [ ميان مردمان] . آدمى نمايان او را دانا ناميده اند ، و او نه چنان است.
7 / 1 ـ 3
كيفر مبلّغ بى عمل
۴۱۶.رسول خدا صلى الله عليه و آله :در شب معراج به مردمى برخوردم كه لب هاى آنان را با قيچى هايى از آتش مى بُريدند و هرچه بُريده مى شد ، جايش پُر مى شد .
گفتم : اى جبرئيل! اينها چه كسانى اند؟ گفت : سخنوران امّت تو هستند؛ كسانى كه آنچه را عمل نمى كنند ، مى گويند و كتاب خدا را مى خوانند ، اما آن را به كار نمى بندند.
