211 شبهه
1006 ـ معناى شبهه
۳۲۰۴.امام على عليه السلام :شبهه به اين دليل شبهه ناميده شده كه شبيه حق است ؛ اما اولياى خدا به هنگام شبهه، روشنايىِ راهشان يقين است و راهنمايشان راه راست ؛ ولى دشمنان خدا به گاه شبهه دعوتشان گمراهى است و راهنمايشان كورى .
1007 ـ خطر شبهه
۳۲۰۵.امام على عليه السلام :از شبهه حذر كنيد ؛ زيرا كه شبهه به قصد فتنه (گمراه سازى) ساخته شده است .
1008 ـ وجوب درنگ هنگام شبهه
۳۲۰۶.امام باقر عليه السلام :درنگ كردن هنگام پيش آمدن شبهه، بهتر از فرو رفتن در گرداب هلاكت است. و حديثى را روايت نكنى ، بهتر است از اين كه حديثى را نفهميده روايت كنى .
۳۲۰۷.امام صادق عليه السلام :پارساترين مردم كسى است كه به گاه شبهه توقّف كند .
1009 ـ وجوب ترك امور مشتبه
۳۲۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آنچه را كه به شبهه ات مى اندازد ، ترك كن، و آن را به كار بند كه برايت شبهه انگيز نيست؛ زيرا كسى كه پيرامون منطقه قرق شده بچراند، در آستان وارد شدن به قرقگاه قرار دارد .
۳۲۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :حلالى روشن وجود دارد و حرامى روشن و در اين ميان امورى است مشتبه و مبهم ؛ پس هر كه شبهات را رها كند ، از حرامها نجات يابد و هر كه شبهات را پى گيرد مرتكب حرامها شود و ندانسته به هلاكت در افتد .