روش شناسی معنایابی واژه های نهج البلاغه
سال
1397 / شماره پیاپی
4 /
صفحه
صفحه 3-26
چکیده :
شناخت معنای واژگان، از مهمترین مراحل فهم متون دینی است. این مهم، زمانی تحقق مییابد که مبتنی بر روشی علمی باشد و از یک سیر منطقی پیروی کند. خصوصا دربارۀ متون مقدسی چون نهجالبلاغه که از ادبیاتی فاخر برخوردار است و واژههای آن به جهت چندی پُر شمار و به جهت چگونگی متنوعاند. مقاله حاضر کوشیده است تا با تکیه بر کتاب نهجالبلاغه به طرح روشی بپردازد که نهج پژوهان برای دست یابی به معنای واژهها بدان نیاز دارند. روشی که بر شش مرحله کاربردی استوار است و در یک فرایند گام به گام، مخاطب را به معنای واژههای نهجالبلاغه رهنمود میسازد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که شناخت هیئت و ماده کلمه، تشخیص بُنمعنایی، انتخاب معنای استعمالی، تشخیص معنای حقیقی از مجازی، بررسی ویژگیهای زبانی و تحلیل معنا شناختی شش مرحله مهم و کارگشا در فهم واژههای نهجالبلاغه است که در ترجمههای نهجالبلاغه نیز انعکاس داشته است.
کلیدواژههای مقاله :متدولوژی، واژه شناسی، مفردات نهج البلاغه