روش شناسی معنایابی واژه های نهج البلاغه

نشریه : آموزه های حدیثی

نویسنده : پديدآورنده : مهدی مردانی گلستانی

سال 1397 / شماره پیاپی 4 / صفحه صفحه 3-26

چکیده :

شناخت معنای واژگان، از مهمترین مراحل فهم متون دینی است. این مهم، زمانی تحقق می‏یابد که مبتنی بر روشی علمی ‏باشد و از یک سیر منطقی پیروی ‌کند. خصوصا دربارۀ متون مقدسی چون نهج‏‌البلاغه که از ادبیاتی فاخر برخوردار است و واژه‏‌های آن به جهت چندی پُر شمار و به جهت چگونگی متنوع‌اند. مقاله حاضر کوشیده است تا با تکیه بر کتاب نهج‌‏البلاغه به طرح روشی بپردازد که نهج پژوهان برای دست یابی به معنای واژه‌‏ها بدان نیاز دارند. روشی که بر شش مرحله کاربردی استوار است و در یک فرایند گام به گام، مخاطب را به معنای واژه‏‌های نهج‌‏البلاغه رهنمود می‏سازد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‏دهد که شناخت هیئت و ماده کلمه، تشخیص بُن‌‏معنایی، انتخاب معنای استعمالی، تشخیص معنای حقیقی از مجازی، بررسی ویژگی‏های زبانی و تحلیل معنا شناختی شش مرحله مهم و کارگشا در فهم واژه‏‌های نهج‏‌البلاغه است که در ترجمه‌های نهج‏‌البلاغه نیز انعکاس داشته است.

کلیدواژه‌های مقاله :متدولوژی، واژه‏ شناسی، مفردات نهج‏ البلاغه