امام حسین عليه السلام و کربلا در شعر صائب تبریزی

نشریه : صحیفه اهل بیت(علیهم السلام)

نویسنده : پديدآورنده : حجت معماری

چکیده :

میرزا محمدعلی، صائب تبریزی یا «صائبا»، شاعر قرن یازدهم هجری، از بزرگ‌ترین شاعران ایران و برترین شاعر سبکِ مشهور به هندی می‌باشد. این سبک، سبکِ تمثیل، مضمون‌سازی و خیال بندی‌ست و با «تک بیت» شناخته می‌شود. صائب به عنوان وجه برجسته‌ی سبک هندی و شاعری عارف مشرب و شیعی مذهب، هم در مقام مدح و توصیف پیشوایان و ائمه‌ی دین(ع) با قرائتی حکیمانه و عرفانی برآمده، و هم از مفاهیم و موضوعات مذهبی برای خلق مضامین و معانی بکر، احساسی و تغزّلی در شعر خویش بسیار بهره برده است. تأثیر عظیم شهادت امام حسین(ع) و یاران او در کربلا، بر ادبیات اسلام و بالاخص تشیّع بر کسی پوشیده نیست. در این گفتار، به بررسی جایگاه و حضور امام حسین(ع) در کربلا در شعر صائب پرداخته شده است. به مناسبت موضوع نمونه‌های همسانی از دیگر شاعران طراز اوّل سبک هندی نیز آورده شده است.