1ـ 7) روايت عبداللّه‏بن عبّاس

عبداللّه‏بن‏عبّاس حديث را روايت كرده است.

1ـ 7ـ 1) گزارش جوينى

جوينى به اِسناد خود از عمروبن ميمون روايت مى‏كند كه گفت: نزد ابن‏عبّاس بودم كه نُه نفر نزد او آمدند و به او گفتند: اى اباالعبّاس! يا نزد ما بيا، يا در ميان اين گروه با ما خلوت كن. ابن‏عبّاس نزد آنها رفت. ابن‏عبّاس در آن زمان، هنوز بينا بود و نابينا نشده بود. آنان با او سخن گفتند. ما نفهميديم كه چه مى‏گويند؛ ولى ابن‏عبّاس در حالى بازگشت كه جامه خود را مى‏تكاند و مى‏گفت: اف، تف، در باره كسى بد مى‏گويند كه ده فضيلت دارد كه هيچ فرد ديگرى ندارد... [از جمله اينكه ]پيامبر به فرزندان عموى خود فرمود: كدام‏يك از شما در دنيا و آخرت، با من پيمان موالات مى‏بندد؟ على در ميان آنها نشسته بود. آنها همه سرباز زدند. على گفت: من در دنيا و آخرت، با شما پيمان موالات مى‏بندم. پيامبر، او را رها كرد و بار ديگر پرسيد و همان جواب را شنيد. پيامبر فرمود: تويى ولىّ من در دنيا و آخرت... . (28: ج 1، ص 327ـ 328)

1ـ 7ـ 2) منابع ديگر

1. حاكم نيشابورى، المستدرك على الصحيحين (29: ج 3، ص 132 و 135) كه ذيل هر دو نقل مى‏نويسد: «اين حديثى است با اسناد صحيح كه بخارى و مسلم آن را نياورده‏اند.»
2. ذهبى، تلخيص المستدرك (40: ج 3، ص 132 و 135) كه گويد: «حديث صحيح است.»
3. ابن‏اثير، الاصابه. (4: ج 2، ص 509، شرح حال علىّ‏بن ابى‏طالب عليه ‏السلام )
4. ابن‏حنبل، مسند. (7: ج 1، ص 330)
5. خوارزمى، مناقب. (38: ص 125)