1ـ 3) روايت عبداللّه‏بن حارث از اميرالمؤمنين عليه ‏السلام

عبداللّه‏بن حارث‏بن نوفل، حديث را از اميرالمؤمنين عليه ‏السلام روايت كرده است.

1ـ3ـ1) گزارش شيخ صدوق

صدوق در علل الشرايع، اين روايت را چنين گزارش مى‏كند: «وقتى آيه «و أنذر عشيرتك الأقربين» » نازل شد، پيامبر، بنى‏عبدالمطّلب راـ كه در آن زمان حدود چهل تن بودندـ فرا خواند و به آنان فرمود: كدام‏يك از شما برادر و وصى و وارث و وزير و جانشين من در ميان شما پس از من خواهد بود؟» اين مطلب را به تك تكِ آنها عرضه كرد و آنها خوددارى ورزيدند، تا اينكه به من رسيد. گفتم: اى پيامبر خدا! من آماده‏ام. فرمود: اى بنى‏عبدالمطّلب، اين است برادرم، وصيّم، وزيرم و جانشين من در ميان شما پس از من. آنان مى‏رفتند و مى‏خنديدند و به ابوطالب مى‏گفتند: [محمّد] به تو امر كرده است كه كلام اين نوجوان را بشنوى و اطاعت كنى. (45: ج 1، ص 170)

1ـ3ـ2) منابع ديگر

1. حرّ عاملى، اثباة الهداه. (30: ج 2، ص 12، رقم 338)
2. مجلسى، بحارالانوار. (66: ج 18، ص 178، رقم 7، نقل از علل)
3. همو، همان كتاب. (66: ج 18، ص 179 به نقل از طرائف)
4. ابن‏كثير، البدايه و النهايه. (18: ج 3، ص 40، نقل از تفسير ابن‏حاتم)
5. همو، تفسير. (17)
6. طباطبايى، الميزان. (46: ج 15، ص 366)
7. حويزى، نورالثقلين. (36: ج 4، ص 66ـ 67)
8. مشهدى، كنزالدقائق. (71: ج 7، ص 293)
9. بحرانى، البرهان. (22: ج 3، ص 190)
10. همو، غايه‏المرام. (23: ص 321)