اين ضيافت همچنين نقش مهمّى هم در ميان نصارا دارد. ۱
اين كاملاً ممكن است كه مراسم خمير و عسل در ميان نصارا وجود داشته باشد؛ ليكن هيچ ربطى به شيعيان ندارد. امّا اينكه تمام مستشرقان تفاوت بين شيعيان و نصارا را بدانند؟ من كه شك دارم!
مثال چهارم از پژوهشگران معاصر، «فيليپ حِتّى» است كه در اثر خود تاريخ اعراب ۲ (1964) به همان راه مىرود. وى بعد از اينكه ادّعا مىكند آلبويه بنيادگذار آن روز شادمانه انتصاب على، توسّط پيامبر به عنوان جانشين خود، در غديرخم، بودهاند، ۳ موقعيّت غديرخم را در زيرنويس، به عنوان بركهاى بين راه مكّه و مدينه، توصيف مىكند و مىافزايد كه بر اساس حديث شيعى، پيامبر در آنجا اعلام كرد: «هر كه من مولاى اويم، على مولاى اوست.» (10: ص 471) اگرچه اين محقّق موضوع غدير را خيلى گذرا ذكر مىكند، امّا مىخواهد خوانندگان خود را با اين القا رها كند كه حديث غدير يك «سنّت شيعى» است.
اينگونه محقّقان، آگاهانه و ناآگاهانه، اين تعصّب ضدّ شيعى را برگرفتند و بر اين موضوع تأكيد و پافشارى كردند كه حديث غدير يك بدعت شيعى است. من اينجا فقط كلام «واگلى يرى» را در دائرهالمعارف اسلام، در باره غديرخم، باز مىگويم:
در هر حال، معلوم است كه محمّد در اين مكان، صحبت كرده و آن جمله
1.علّامه امينى در ضمن نقد كتاب «عقيدة الشيعة» نوشته دوايت م. دونالدسن، همين نسبت ناروا به شيعه را نقل مىكند و به نقد و بررسى آن مىپردازد. ايشان مىنويسد: «من چه بگويم درباره نويسندهاى كه به گفته خودش شانزده سال در شهرهاى شيعهنشين سياحت كرده است و با اين همه، مطالب و رفتارهايى را به شيعه نسبت مىدهد كه در طبله هيچ عطّارى نمىتوان يافت و نه تنها خواصّ كه عوام شيعه نيز از چنين كارهاى زشتى منزّه و مبرّا هستند.» ر. ك: الغدير ۳ / ۳۲۰ـ ۳۲۳، چاپ دارالكتب الاسلاميّه، تهران. شگفتا كه اين پژوهشگران، چنين نقد منصفانهاى را نديده باشند يا ديده باشند و به آن اشاره نكنند و برخلاف روش صحيح علمى، به تكرار مكرّرات بپردازند. (ويراستار)
2.۲. Philip Hitti, A History of the Arabs (۱۹۶۴).
3.مرحوم علّامه امينى در جلد اوّل كتاب الغدير، فصلى را به پاسخ اين كلام اختصاص داده و نشان داده كه جشن و شادمانى روز غدير، به صدر اسلام باز مىگردد و حديث ابوهريره ـ كه محدّثان اهل تسنّن روايت كرده و صحيح دانستهاند ـ بر آن گواه است. (الغدير ۱ / ۲۶۷ ـ ۲۸۹). درباره حديث يادشده ابوهريره بنگريد: نفحات الازهار فى خلاصة عبقات الانوار، سيّد على ميلانى ۸ / ۲۷۱ ـ ۲۸۷ (ويراستار).
