دو حديث از صحيح بخارى در رؤيت خدا
حديث 1. روايتى از قول پيامبر صلى الله عليه و آله در مواضع متعدّد از صحيح بخارى نقل شده و ضمن آن آمده است:
كنّا جلوسا عند رسول اللّه إذ نظر إلى القمر ليلة البدر فقال: إنّكم سترون ربّكم كماترون هذا القمر... (11: ج 1، ص 145، كتاب مواقيت الصلاة، باب فصل صلاة العصر، ح 1؛ 3: ج 1، ص 529، حديث 554 (و قال: اخرجه مسلم 633) و ص 537، باب فضل صلاة الفجر، ح 573 و همان: ج 2، ص 2125، كتاب التفسير، باب قوله «و سبّح بحمد ربّك قبل طلوع الشمس و قبل الغروب»، ح 4851 و ج 3، ص 3323، كتاب التوحيد، احاديث 6 و 5 و 7434)
حديث 2. روايت دوم از ابوهريره از پيامبر صلى الله عليه و آله است:
مردم گفتند: اى رسول خدا صلى الله عليه و آله ، آيا پروردگارمان را روز قيامت مىبينيم؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله گفت: شما از ديدن قرص كامل ماه زيان مىبينيد؟! گفتند: نه. رسولاللّه! فرمود: از ديدن خورشيد بىحجاب چطور؟ گفتند: نه اى پيامبر خدا. فرمود: به درستى كه شما همينگونه او (خدا) را خواهيد ديد!... مردم گويند: ما همينجا نشستهايم تا پروردگارمان بيايد... خداوند در صورت خودش، كه مىشناسندش مىآيد و مىگويد...!
احاديثى از اصول كافى در رؤيت خدا
در كتاب التوحيد از اصول كافى، بابى مستقل با عنوان «بابٌ في إبطال الرؤية» آمده كه 12 حديث كوتاه و بلند، با مضامينى بلند و درسآموز در آن آمده است كه به سه مورد از آن اشاره مىشود:
حديث 1. مردى از خوارج بر امام باقر عليه السلام وارد شد و از آن حضرت پرسيد:
أيَّ شيء تعبد؟ قال عليه السلام : اللّهَ تعالى. قال: رأيتَهُ؟ قال: بل لم تره العيون لمشاهدة الأبصار، ولكن رأته القلوب بحقايق الإيمان، لا يُدْرَك بالحواسّ و
