در اين پژوهش، درباره مذهب شيعه در قرن 4 و 5 هجرى قمرى، مقارن با حاكميّت آلبويه بحث شده است و به تاريخ شيعه، چگونگى فتح بغداد توسّط امراى آلبويه، با توجّه به جامعه سنّى مذهب آن زمان و همچنين چگونگى ترويج و اشاعه تفكّر شيعه اشاره شده است. در اين تحقيق، از روش كتابخانهاى استفاده شده است و هدف آن بررسى خدمات متقابل علماى شيعه و امراى آلبويه است. نويسنده چنين نتيجه مىگيرد كه در فضاى مساعد سياسى در دوران آلبويه، علمالهدى و مفيد بسيار فعّال بوده و به تدوين كتابهايى پرداختهاند كه مدار استنباط بسيارى از احكام شرعى شيعه است.
محلّ نگهدارى و شماره بازيابى: كتابخانه دانشگاه آزاد اسلامى واحد تهران مركزى، سازمان اسناد و كتابخانه ملّى ايران؛ 51-1411.
17. مبانى و روشهاى نقد متن حديث از ديدگاه انديشوران شيعه (فارسى)؛ داود معمارى؛ دكترى؛ دانشگاه تربيت مدرّس، دانشكده علوم انسانى، 1375.
سنّت معصومين عليهم السلام به عنوان دومين منبع اساسى كشف و تبيين معارف الاهى دين اسلام، در عصر غيبت، و در مجموعههاى روايى براى ما به يادگار مانده است. امّا در گذر زمان، به دلايل گوناگون، اين ميراث گرانقدر از تغيير و تحريف بر كنار نمانده و بهرهبردارى از آن نيز در تبيين ارزشها و احكام دينى، نياز به تحليل و تشريح فنّى و عالمانه دارد؛ لذا نقد و ارزيابى روايات، شيوه و سيره مستمّر دانشمندان اسلامى، به ويژه انديشوران شيعى بوده است. بر خلاف آنچه مشهور است ـ و مستشرقان مغرض نيز با تبليغات گسترده بدان دامن مىزنند ـ اينان تنها به نقد خارجى و ارزيابى اسنادى آنها اكتفا نكرده، بلكه با بهرهگيرى از رهنمودهاى قرآن كريم، ارشادات معصومين عليهم السلام ، براهين عقلى و روشهاى علمى، به نقد و تحليل متون احاديث نيز توجّهى در خور و بايسته داشتهاند. اوّلين فصل اين پژوهش به بيان كليات و تبيين طرح تحقيق مىپردازد. دومين فصل، پيشينه نقد متن حديث در ميان انديشوران شيعه است و مبانى و ملاكهاى گوناگون آنها را در اين زمينه بيان
