رجب 1122 ق در اصفهان ذكر شده. صاحب اعيان الشيعه هم همين تاريخ را، با يك لغزش چاپى، به عنوان تاريخ فراغت از تأليف ياد كرده است (15 رجب 1132 ق در اصفهان) ۱
از اين محمد مؤمن بن على نقى مضىء چيز زيادى نمىدانيم. از همين كتابش برمىآيد كه شاگرد علامه مجلسى بوده و جز اين شرح، سه كتاب ديگر از او مىشناسيم:
1. شرح دعاى سمات .به فارسى و مختصر. ر. ك: فهرست نسخههاى خطى كتابخانه آيت الله مرعشى نجفى، ج 18، ص 18
2. ترجمه موسويه يا ترجمه التنبيهات العلية على وظايف الصلاة القلبية فى اسرار الصلاة از شهيد ثانى. ر. ك: همان مأخذ، ج 32، ص 179.
3. ترجمه مناجات انجيليه امام سجاد عليه السلام ، كه آن را به دستور استادش ملا محمد ابراهيم ضاحك انجام داده است. ر. ك. همان، ج 32، ص 429.
آغاز [نسخه كرمانشاه]: «الحمدلله الذى جعل الدعاء وسيلة الى نيل المطالب».
آغاز [ نسخه مرعشى ]: «قال الشارح ره: و قبل الخوض فى المقصد اقول: اعلم ان الصحيفة الكاملة الكريمة مستفيضة و كاد ان يكون متواترة عن الامام المعصوم».
انجام [نسخه كرمانشاه]: «فاذا سألتهم الله فسالوا الفردوس اللهم ارزقنا و ساير اخواننا المؤمنين بحق محمد و اهل بيته الطيبين. و ليكن هذا آخر الشرح. و الحمدلله تعالى على توفيقه و تسهيله و الحمد لله على توفيقه للاتمام... فرع من تسويده مؤلفه الفقير الى الله الغنى حامدا مسلما مصليا.»
انجام [نسخه مرعشى]: «و اخرج حبّ الدنيا من قلوبنا كما فعلت بالصالحين من صفوتك والابرار من خاصّتك، برحمتك يا ارحم الراحمين و يا اكرم الاكرمين».
نسخهها:
1 ـ كتابخانه آيتالله مرعشى قم، شماره 1 / 12666. نستعليق و نسخ، به خط
1.ـ اعيان الشيعة، ج ۱۰، ص ۴۵. همين سهو به فهرست مرعشى، ج ۳۲، ص ۴۲۹ نيز راه يافته است.
