نسخه ابن سكون
در زمينه اصالت نسخه ابن سكون بايد گفت كه وى صحيفه را بدون واسطه از شيخ اجلّ نجمالدين بهاءالشرف ابوالحسن محدبن حسن بن احمدبن على بن محمدبن عمربن يحيى علوى حسينى نقل كرده است . وى همانى است كه نامش در اول اسانيد صحيفه ذكر شده، چنانكه در اجازات صحيفه آمده است.
تا اينجا مشخص شد كه نسخه شهيد از روى نسخه سديد برگرفته شده و نسخه سديد از روى نسخه ابن سكون كتابت شده، و نيز اصالت نسخه شهيد و نسخههايى كه از آنها ادعيه نقل شده روشن گرديد.
مقابلهها و اجازات ديگرى در نسخههاى ابن سكون و سديد يافت مىشود كه هريك به عنوان اصول صحيفه شمرده مىشوند. پس ناگزير در مورد آنها نيز بايد اطلاعاتى داشته باشيم و حال روات آنها و طبقات هريك بايد بررسى شود. كه هريك از آنها را به شمار آوردهايم.
4 ـ 4. چهارمين نسخه اصل
قراءت عميدالرؤساء و شرح حال وى
نسخه ابن سكون را عميد الرؤساء، هبهالله بن حامد بن احمد بن ايّوب قرائت و تصحيح كرده است. وى از كسانى است كه صحيفه را از شيخ اجلّ نجمالدين بهاء الشرف ابوالحسن محمدبن حسن بن احمدبن على بن محمدبن عمربن يحيى علوى حسينى ـ كه نامش در ابتداى اسانيد صحيفه آمده ـ روايت كرده است.
عميد الرؤساء اجازه و قرائتى مورخ 603هـ براى ابوجعفر قاسم بن معيّه ۱ نگاشته
1.ـ سيد جلال الدين ابوجعفر قاسم بن حسن بن محمد بن ابومنصور حسن بن احمدبن معيّة بن سعيد ديباجى حسنى. ابن عنبه (۸۲۸ هـ) در عمدة الطالب ص ۱۶۵ او را به عنوان سيد جلال الدين ابوجعفر بن حسن زكى الثالث توصيف كرده و در مورد وى مىگويد: وى يكى از رجال علويين است. سپس مطالبى راجع به وى و وزير ناصربن مهدى حسنى و ديگران نقل مىكند.
محدث شيخ حر عاملى در امل الآمل ۲: ۲۱۹ / ۶۵۵ عبارت «فاضل صدوق» را در موردش آورده است. افندى در رياض العلماء ۴ : ۳۹۵ وى را «الفقيه الفاضل العالم الجليل العظيم الشأن» معرفى كرده است. ابن مُعيّة جد اعلاى فقيه نسّابه تاج الدين محمدبن قاسم بن حسين بن قاسم صاحب ترجمه است نه پدر او، چنانكه حرّ عاملى و افندى در كتابهايشان يادآور شدهاند. تاج الدين محمد كه سال ۷۷۶ هـ وفات يافت، از مشايخ شهيد اول است كه شهيد، صحيفه را از وى و او با چهار يا سه واسطه آن را روايت كرده، از جمله از جد خود ابن معيّه كه از طرف عميد الرؤساء و او از بهاء الشرف اجازه داشتهاند (رجوع كنيد به بحارالانوار، كتاب الاجازات، مجلد۱۱۰).
