شاعرى توانمند بود:



ولا يحدب الافكار مثل تعسّفولا يخصب الافكار مثل التفتّح
استاد وى فخرالمحققين، در اجازه‏اى كه بدو داده، وى را اين چنين توصيف مى‏كند: «مولانا الامام العلامه الاعظم، افضل علماء العالم، سيّد فضلاء بنى آدم، مولانا شمس الحق والدين محمدبن مكى بن حامد ادام الله ايامه...».
شيخ شمس‏الائمه محمد بن يوسف بن على كرمانى قرشى شافعى نيز در اجازه‏اى كه به وى نوشته است، او را چنين معرفى مى‏كند: «المولى الاعظم الاعلم، امام الائمه، صاحب الفضلين، مجمع المناقب و الكلمالات الفاخرة، جامع علوم الدنيا و الآخرة...».
شهيد اول از كسانى است كه آثار ارزشمندى در حديث، فقه و كلام از خود بجاى گذارده و تا به امروز با مؤلفات خويش به فرهنگ شيعه غنا بخشيده است.

نسخه شهيد:

شهيد، صحيفه سجاديه را دو مرتبه نگاشت: يك بار در سال 772 هـ و بار ديگر در سال 776 هـ . شمس الدين محمد جبعى جدّ شيخ بهائى، از روى نسخه شهيد رونويسى كرد و سپس آن را با نسخه دوم مقابله نمود.
مجلسى دوم عين عبارت جبعى را آورده است:
«آن را با نسخه ديگرى به خط شيخ محمدبن مكّى ـ نوشته شده در سال 776 ـ مقابله كردم. نسخه‏هاى اساس درمورد آن، همان نسخه‏هاى اساس نسخه اوّل است. و من تمام موارد را عينا از روى نسخه نوشتم، مگر برخى موارد رايج در ميان كاتبان، مانند ترك حرف همزه و آوردن الف در موردى كه لام الفعل، واو باشد و مانند آن.»
نسخه‏اى كه اكنون در اختيار داريم همان نسخه اولى است كه در تاريخ 11 شعبان سال 772 هـ يعنى 14 سال قبل از شهادت شهيد كتابت شده و خود شهيد در صفحه دوم بدان اشاره كرده است كه بيانش خواهد آمد و بر پشت صفحه اول آمده است: «دعاء الصحيفة الكاملة عن مولانا زين العابدين على بن الحسين بن على‏بن ابى‏طالب صلوات الله عليه، انتهى.»