9 ) نسخه نقل شده كه اصل مورد مقابله كاظم بن يس غروى نجفى در سال 996 از آن نقل شده است. وى در پايان صحيفه، قبل از ملحقات آن مى‏گويد: «اين نسخه مبارك بر نسخه‏اى مقابله شده كه از روى نسخه‏اى منقول از خط شيخ شهيد نوشته شده است. همان نسخه، خود بر شهيد ثانى خوانده شده و تصحيح و اعراب آن بر طبق نظر او آمده، در حدّ توان، مگر آنچه ديده از آن خطا مى‏رود. اين مقابله در چند مجلس انجام شده و در روز پنجشنبه 15 شوال 996 هجرى در مكّه مشرّفه ـ زادها الله شرفا ـ پايان يافته است. اين سطور را بنده فقير به رحمت خداى بى‏نياز خود، كاظم بن يس غروى نجفى عفى الله عنهما نگاشت.» ^۱
10 ) نسخه كتابخانه آية الله مرعشى به شماره 395، مكتوب روز شنبه ذوالحجه 935 در نجف اشرف قبل از ملحقات صحيفه تصريح شده كه اين نسخه با نسخه شهيد مقابله شده است. همان مطالب كه در ديگر نسخه‏ها آمده ـ از نظر نوع مقابله و ذكر اصول ـ در اينجا نيز آمده است. ^۲
11 ) نسخه متعلق به آقا حسن تاج كه آن را مجلسى اول به اشاره صاحب العصر و الزمان ـ عجّل‏الله تعالى فرجه الشريف ـ دريافت نمود كه قبلاً بدان اشارت رفت.
12 ) نسخه معصومه عراق كه با ساير نسخه‏هاى ابن اشناس و ابن سكون و ابن ادريس و شيخ شهيد و شهيد ثانى و ديگران مقابله شده و در نهايت صحّت است. از اين رو، به آن معصومه مى‏گويند، به خاطر آنكه از غلط عارى است، چنانكه ميرزا عبدالله در صحيفه ثالثه نقل كرده است. ^۳
13 ) نسخه‏اى كه ميرزا عبدالله افندى در اردبيل ديده. وى در رياض العلماء مى‏گويد: نسخه ديگرى از صحيفه كامله در اردبيل ديدم كه نسخه كهنى بود و تصويرى از خط شيخ شهيد شمس‏الدين محمد بن مكى بر آن ديده مى‏شد. ^۴