2 ـ 4 ـ بقاء نور و دوام هدايت قرآن
«... و نور هدىً لا يطفأ عن الشاهدين برهانه... اللهم فكما جعلت قلوبنا له حملةً... فصلّ على محمدٍ الخطيب به و على آله الخزّان له، و اجعلنا ممن يعترف بأنّه من عندك، حتّى لا يعارضنا الشكّ فى تصديقه...» (صحيفه سجاديه، دعاى 42).
«... و (آن را) نور هدايتى قرار دادى كه پرتوهايش از پيشاروى نظارهگران، خامـوش ( و بـىفـروغ ) نگـردد ... خداونـدا ، پـس همـان گـونه كه قلبهاى ما ـ آلمحمد صلى الله عليه و آله وسلمـ را حامل آن قراردادى، پس بر همان خطيب ـ يعنى خطاب شده و نيز خطاب كننده ـ با قرآن، و بر آل او ؛ خزانه داران ـ علوم جاودانه ـ آن درود فرست. و ما را از كسانى قرار ده كه (با داشتن دانش قرآن) اعتراف مىكنند كه آن (قرآن يا پيامبر) از جانب تو است، تا بدان پايه كه در تصديق او پذيرش حقانيت آن، هرگز گرفتار ترديدى نشويم... .»
اگر در اين كلام سراسر ژرف و آكنده از زيبايى ـ كه از سلاله خانه وحى قرآنى جوشيده است ـ با دقت و تدبير بنگريم، آن را رمز نزول و تابش نورى قرآن، رمز بقاى حقانيت و حجيت آن ـ در تصديق رسول ـ و بالاخره رمز بقاء جاودانگى قرآن ـ در جنبه علم و هدايت ـ خواهيم يافت.
بديهى است كه علم بدون عالِم نمىشود. و پيش تر ديديم كه رسول گرانقدر صلى الله عليه و آله وسلمحقيقت قرآن را ـ با تمام علم و حكمت آن ـ از نزد خداى عليم و حكيم دريافت مىنمايد (النمل / 6) و نيز دانستيم : كتاب خدا همانگونه كه تحقّق و فرود آمدنش به علم خداست (انزل بعلم اللّه)، تفصيل آن در ميان خلق ـ به واسطه پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم و راسخان در علم، از دانشآموختگان مكتب او يعنى خاندان پاكش ـ نيز به علم خدا مىباشد: (و لقد جئناهم بكتاب فصّلناه على علم هدى و رحمة لقوم يؤمنون) (الاعراف / 53)
بنابراين حفظ، نگهدارى و بقاء قرآن نيز بايد به علم خدا باشد. زيرا حقيقتى كه در جنبه تحقّق و نزول (اجمالى و تفصيلى) به علم حق است، در جنبهى حفظ و بقاء نيز به
