آن تا سرداب، چندين كيلومتر فاصله است. محل نماز كجا و محل اسب، كجا؟
در قرن هشتم
اين سخنان در قرن هشتم به گونهاى ديگر ادامه يافت. ابنتيميه (متوفى 728) در كتاب خود منهاج السنة، مطالبى آورده بود كه قبلاً نقل شد. او، علاوه بر سرداب سامراء، مكانهاى مقدّس ديگر را نيز افزود و به جاى اسب قزوينى، از چارپايى نام برد، استر يا اسب يا غير آن. همچنين دههى آخر ماه رمضان و مدينه را افزود.
شاگردان ايشان مانند ابنقيم جوزيه، ذهبى، ابوالفداء و ابنكثير نيز همچنان نقل مطالب راـ بدون تحقيق و بررسى از صحت و سقم آنـ ادامه دادند.
در همين سده، صفىالدّين عبدالمؤمنبنعبدالحق بغدادى حنبلى (متوفى 739) در كتاب مراصد الاطلاع ـ كه مختصر معجمالبلدان ياقوت حموى استـ نوشت:
سامراء، اخبار زيادى دارد. آنچه از آن تاكنون باقى است، محلّى است به نام عسكر، كه علىّبنمحمّدبنعلىّبنموسىبنجعفر و فرزندش حسنبنعلى از آنجا بودند. اينان معسكر بودند 1 ، چرا كه در محلهى «عسكر» زندگى مىكردند، كه نسبت به آن مىبرند و در آنجا دفن شدند. مدفن آنها، مكان مقدسّى است كه زيارتش مىكنند و در آن، سردابى است كه به گمان رافضه، فرزند حسنبنعلى به نام محمّد، در سن كودكى در آن غيبت گزيد. آنان تا امروز، انتظار او را مىكشند. 2
اگر اين مختصر را با اصل آنـ كه قبلاً نقل شدـ مقايسه كنيم، افزايشها و حاشيههايى بر اصل مىيابيم.
نويسندگان قرن هشتم همچنان پيش آمدند تا به ابنبطوطه مىرسيم. ابنبطوطه (متوفى 779)، در گزارش خود از شهر حلّه مىنويسد:
1.صحيح اين بود كه به جاى اين كلمه، مىگفت: عسكرى.
2.مراصدالإطلاع / ۶۸۵، تحقيق بجاوى.
