اين کتاب، مجموعهى 7 رساله از رسائل مؤلّف در باب امام عصر عليه السلام است که 26 کتاب دربارهى حضرتش نگاشته است. در ميان اين مجموعه، علاوه بر 7 رسالهى يادشده، کتاب فوز اکبر، و کتاب لواء الانتصار چاپ شده و بقيه اين آثار، منتشر نشدهاند.
9. آيين عرض ادب به محضر امام عصر عليه السلام
9 ـ 1 امام عصر عجّلاللّهتعالىفرجهالشريف، حجّت خداست. راه يافتن به حريم الاهى، از يک سو، آسان است؛ چرا که او نسبت به ما، «أقرب من حبل الوريد» است؛ و از سويى، آيين خاصّ خود را مىطلبد؛ چرا که او ملکالملوک و عظيم العظماء است. بدينرو، براى تقرّب به خداوند متعال، بايد شيوهى خاصّى در پيش گرفت، مبادا اسائهى ادب، ما را در معرض سخط خداوند منّان قرار دهد.
9 ـ 2 امام عصر عجّلاللّهتعالىفرجه نيز که حجّت و خليفهى خداست، همچون پدرى مهربان بلکه مهربانتر از پدر در هر لحظه، حتّى در زمانِ روسياهىِ ما از گناهان بزرگ، پذيراى ماست؛ ولى بايد به ياد داشته باشيم که آن امام همم، امروز به اذن الاهى، مالک تمام ماسوى اللّه است. پس صميميّت پدرانهى حضرتش به ما، نبايد آيين خاصّ عرض ادب نسبت به ايشان را از ياد ما ببرد.
9 ـ 3 در زمان پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله وسلم، جمعى از معاصران حضرتش که صميميّت و مهربانى حضرت رحمهللعالمين را نسبت به خود، مىديدند، بدون رعايت ادب با آن بزرگِ بزرگان سخن مىگفتند و رفتار مىکردند، که آيات الاهى در نهى از اين کارها نازل شد؛ از جمله آيات 1 تا 5 سورهى حجرات و آيهى 63 سورهى نور، که آنان را از رفتارهاى سبک و بىادبانه نسبت به پيامبر باز مىداشت.
9 ـ 4 در ميان احاديث مربوط به امامان پيشين عليهم السلام نيز مىتوان مواردى از برخوردهاى اصحاب مقرّب را با آن بزرگواران يافت که اين شيوه و آيين را به گونهى عملى مىآموزد.
9 ـ 5 استخراج اينگونه موارد، مىتواند ما را در مسير تقرّب به امام زمانمان عجّلاللّهتعالىفرجه يارى رساند. همچنين مىتواند مسير کارهايى مانند شعر سرودن در وصف آن حضرت و برپايى مجالس به ياد حضرتش را اصلاح و تصحيح کند؛ چرا