از ابدان را پذيرفته‏اند و شبهاتى را كه از سوى عالمان قائل به حدوث روح با بدن در اين خصوص مطرح شده است، پاسخ گفته و تمام ادلّه آنان را ـ مبنى بر استحاله تقدّم ارواح بر ابدان ـ قابل خدشه دانسته‏اند. اينان مى‏كوشند تا اثبات كنند كه اين ادلّه، عقلى نيستند؛ بلكه توهّماتى‏اند كه انسان مى‏تواند به راحتى، با توجّه به برخى نكات، از آن رها شود؛ به خصوص با توجّه به اينكه درك حقايق اشياء ـ به خصوص روح انسانى ـ براى انسان، بدون توجّه به وحى الاهى، امكان ندارد. بنابراين، قبول محتوا و مضمون روايات ياد شده، هيچ گونه محذور عقلى و نقلى ندارد و جاى هيچ گونه شكّ و شبهه در آن نيست.

منابع

1. آملى، محمّد تقى. درر الفوائد. قم: مؤسّسه اسماعيليان.
2. اصفهانى، ميرزا مهدى. معارف القرآن. نسخه صدرزاده، خطّى.
3. تبريزى، جواد. الأنوار الإلهيّة في المسائل العقائديّة. قم: دار الصدّيقة الشهيدة، 1422ق.
4. تهرانى، جواد. ميزان المطالب. قم: مؤسّسه در راه حق، 1374ش.
5. موسوى جزائرى، سيّد نعمت اللّه‏. الأنوار النعمانيّة. شركت چاپ.
6. جهرمى شريعتمدارى، سيّد عبدالرسول. سلسله مقالات كنگره جهانى هزاره شيخ مفيد، شماره 35.
7. صافى گلپايگانى، لطف اللّه‏. سلسله مقالات كنگره جهانى هزاره شيخ مفيد، شماره 53.
8. صدر، سيّد رضا. صحائف من الفلسفة. قم: دفتر تبليغات اسلامى، 1421ق.
9. ــــــــــــ. فلسفه آزاد. قم: دفتر تبليغات اسلامى، 1377ش.
10. طبرسى نورى، سيّد اسماعيل. كفاية الموحّدين. تهران: اسلاميّه.
11. طوسى، محمّدبن حسن. مصباح المتهجّد. بيروت: فقه الشيعة، 1411ق.
12. عصّار، سيّدمحمّد. پاسخ نامه. قم: بوستان كتاب، 1386ش.
13. فاضل تونى، محمّدحسين. رسائل عرفانى و فلسفى. قم: مطبوعات دينى، 1386 ش.