و در پايان نيز فهرست تفصيلى مطالب و فهرست منابع كتاب ذكر شده است.
موضوعات اصلى كتاب و به تعبيرى فصول هفتگانه كتاب به شرح زير مى باشد.
فصل اول - اهميت حديث نزد شيعه اماميه
فصل دوم - سير تدوين حديث در اسلام
فصل سوم - حالات كلينى
فصل چهارم - كتابشناسى كافى
فصل پنجم - صحت كافى
فصل ششم - صحت كتب قدما و ضعف اصطلاح متأخرين
فصل هفتم - پاسخ به شبهه ها
3.6. مرورى كلى بر موضوعات كتاب.
1.3.6.فصل اول كتاب در پنج بخش به بررسى موضوعات زير پرداخته است.
ـ اهميت فراگيرى احاديث با استناد به آيات قرآن و تأكيد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلم براخذ و پيروى حديث و كتابت آن با استناد به روايات فريقين ؛ برحذر داشتن از اكتفا به قرآن كريم با استناد به روايات واحاديث منقول از منابع اهل سنت ؛ تأكيدپيامبر بر رجوع به ائمه عليهم السلام و اخذ علم و حديث از ايشان بانقل احاديث ثقلين، سفينه، مدينه علم ؛ تأكيد ائمه عليهم السلام بر احاديث و حفظ و كتابت آنها با استناد به پنج روايت ازجمله: « اِعرفُوا مَنازِلَ شيعتِنا عَلَى قدر رِوايَتِهِمْ عَنّا وَ فَهمِهِمْ منّا» . منزلت شيعيان ما رااز ميزان روايتى كه از ما نقل مى كنند و فهمى كه از ما دارند، بشناسيد.
2.3.6. فصل دوم در دو بخش مستقل به سير تدوين حديث در اسلام، مى پردازد. بخش اول تدوين حديث در بيان شيعه. بخش دوم تدوين حديث در اهل سنت. در هر دو بخش وعده داده شده كه سير تاريخى تدوين حديث، بررسى مختصر شود ،و تصنيف وتأليف جوامع حديثى گزارش شود.
اصول اربع مائة يا 400 رساله كه اصل ناميده مى شوند زير بناى اوليه و بنيادين جوامع حديثى شيعه را تشكيل مى دهند . مطالب اين اصول مستقيما يا با يك واسطه از امام عليه السلام و يااز راوى امام عليه السلام نقل شده است.