نتيجه:

بدين ترتيب، اعتبار كتب اربعه آشگار گرديد.
اگر در آن ها اخبارى است كه اصحاب به آن عمل نكرده اند يا به خاطر تقيه، و يا بنا بر احتياط و دورى از مخالفت مشهور بوده است والا كسى نمى تواند ادعاى قطع به عدم صدور آنها از معصومين عليهم السلام كند.فراموش نكنيم كه امام كاظم عليه السلام فرمود: « اگر با روايتى كه منقول از ما ومنسوب به ما بود، برخورد كردى، گرچه به سخن مخالف آن آگاهى دارى، با آن مخالفت مكن، زيراتو نمى دانى به چه دليل آن را گفته ايم و به چه انگيزه اى آن را بيان كرده ايم» . لذا آنگونه باشيم كه امام سجاد عليه السلام فرموده است. اگر امرى برايمان روشن شد، قبولش كنيم، و گرنه سكوت اختيار كنيم كه سلامت ما در گروه همين سكوت است. و بپرهيزيم از اينكه در روز قيامت، دشمن پيامبر باشيم. چرا كه اگر حديثى راتكذيب كنيم، در حقيقت خدا و رسول و راوى حديث را تكذيب نموده ايم.
باتوضيحات مفصلى كه گذشت روشن مى شود كه رجوع به مجموعه هاى روايى شيعه ، مطالعه و تدقيق درست منقول از معصومين عليهم السلام در قالب اخبار و احاديث مصداق بارزى از آيه طليعه اين نوشتار است.
كلمه احسن كه اسم تفضيل واز ريشه حسن به معنى خوب است، در مقام بيان اين نكته است كه در ميان خوبها بايد خوبترين را برگزيد،از ميان مجموعه خوب و بد، انتخاب خوبترين معنى ندارد .بلكه انتخاب خوبترين از ميان خوبها، معنى دار و منطقى است .بنابراين سزاوار وبلكه ضرورى است كه براى پيروى از آيه، در ميان عبارات خوب روايات و حقايق پيراسته احاديث، احسن و بهترين ها را برگزيد و كليت اقوال، اعمال وافكار خويش را با آنها سنجيد، و با كمال اطمينان و آرامش خاطر بدانها عمل كرد. حقيقتى كه بسيارى از علما وفقها و صاحب نظران ـ بلكه اكثريت قريب به اتفاق آنها ـ در توثيق واعتبار كتب اربعه و مآخذ اين كتابهاى ارزشمند، بارها وبارهاو با رفع شبهات و زدودن اشكالات به اثباتش پرداختند.
به اميد آنكه با اين گونه تلاشها و فعاليتهاى علمى راه تمسك به دو ثقل مورد نظر پيامبر صلى الله عليه و آله هموار و زمينه هاى اعتماد صحيح افزونتر در پرتو اعتماد واطمينان بيشتر فراهم گردد. و بنا به وعده اى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله داده اند، هرگز به انحراف و گمراهى كشيده نشويم .انشاءالله.