که خود فرموده اند:
« إِنَّ حديثَنَا يحيِي الْقُلُوب »^۱
مقام معظّم رهبري در اهميّت حديث فرمودند:
«دقت و باريک بينى فقها و علماى برجسته سلف، در امر حديث و چگونگى تحمّل آن و شرايط وثوق به روايت و ديگر آنچه در اين باب بر اهلش آشکار است، همه از همين اهميّت و عظمت شأنى که درباره حديث و تأثير آن در سرنوشت فرد و جامعه اسلامى گفته شد، سرچشمه مى گيرد ... . »^۲
مرکز آموزش تخصصي علوم حديث قم، با فراهم کردن فضاي مناسب، جهت انتشار معارف اهل بيت عليهم السلام هم چنين ارتقاء خودباوري و رقابت هاي علمي سالم در بين دانش پژوهان، اقدام به انتشار مجله اي با نام« حديث حوزه » نموده است. مقالات حديثي، حاصل تلاش و زحمات اساتيد مجرّب و دانش پژوهان موفّق در علوم حديث است که با فراگيري علوم حديث و بحث و پژوهش فراوان، نتايج يافته هاي خود را در قالب هاي نو به جامعه ي ديني عرضه مي کنند.
مرکز تخصصي علوم حديث با انتشار اين مجله اهداف بسيار بلندي را در پيش رو ترسيم کرده است که مي توان به اين اهداف اشاره کرد:
«فراهم کردن بستري مناسب براي شکوفا کردن استعدادهاي پژوهشي، شناسايي دانش پژوهان مستعد، ايجاد انديشه-هاي نو در عرصه ي علمي، ايجاد فضاي نقد و بررسي انديشه ها، معرفى و احياى ميراث حديثى شيعه و اهل سنّت».
اميد است با انتشار مجلّه ي« حديث حوزه » در زمان نه چندان دور اين اهداف محقق شود.
« حديث حوزه » از تمام اساتيد و پژوهش گران گرامي که با ارايه ي نظريات خويش بر غناي اين مجله افزوده اند صميمانه تشکر کرده و از تمام خوانندگان به ويژه حديث پژوهان و اساتيد بزرگوار حوزه مقدسه قم درخواست مي کند که با ارايه ي نظرات و مقالات خويش ، ما را در نشر بهتر معارف اهل بيت عليهم السلام ياري فرمايند.
سر دبير

بسم الله الرحمن الرحيم

سرمقاله

حديث، دومين تکيه گاه دين است که پس از قرآن مبين، در فهم معارف الهي نقش آفرين است . اين دو يادگار گرانمايه ي پيامبر خاتم بسانِ پايه هاي تنومندي است که استواري انديشه ناب اسلامي مرهون آنها است.
اگرچه قرآن تبيان کل شيء است؛ امّا حق تعالي رسولش را مبيّن و معلّم کتابش مي خواند: « و أَنْزَلْنا إِلَيک الذِّکْرَ لتُبيّنَ للنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيهِم و لَعلَّهم يتَفَکَّرُون »و بدين سان استفاده کامل و صحيح از قرآن را منوط و متوقف بر سنّت مي شمارد. و امروزه راه دست يابي به سنّت تنها در بازخواني روايات ميسّر مي شود.
عالمان و محدثان بزرگ در طول تاريخ اسلام بسيار کوشيده اند که روايات، اين ميراث جاودان اهل بيت عليهم السلام را به طور دقيق ثبت و ضبط نموده و آن را به نسل هاي بعد منتقل کنند. در اهميّت حديث همين بس که حضرت امام باقر عليه السلام به جابر فرمودند:
«يا جابِرُ و اللَّه لَحديثٌ تُصيبه من صادق في حلَالٍ و حرَامٍ خَيرٌ لکَ مما طَلَعت علَيه الشَّمس حتَّى تَغْرُب»^۱
اى جابر به خدا سوگند، حديثى در حلال و حرام که از شخص راست گويى به تو برسد، براي تو بهتراست از آنچه خورشيد تا غروب بر آن بتابد.
و آنگاه که دو طالب علم براي کسب دانش به هر سو سفر مي کردند، نزد امام باقر عليه السلام آمدند اين سخن جاودانه را نيوشيدند که فرمود:
« شَرِّقَا وغَرِّب فَلَا تَجِدانِ علْماً صحيحاً إِلَّا شَيئاً خَرَج منْ عنْدنَا أَهلَ الْبيت »
[اگر] به شرق و غرب عالم سفر کنيد، دانش صحيح را تنها در نزد ما اهل بيت خواهيد يافت .^۲
در حوزه علوم حديث و دانش هاى وابسته به آن، رشته هاى متعددى چون رجال، درايه، تاريخ حديث، مصطلحات حديث، فقه الحديث، غريب الحديث و ... شکل گرفت و بدين سان، ابعاد بهره ورى از آن مجموعه ي گران سنگ، استوارتر و گسترده تر گشت.
مقام معظم رهبري حديث را، مادر بسيارى از علوم اسلامى يا همه ي آنها دانسته و بر اين باورند که اهتمام به حديث، پس از تمسّک به قرآن، برترين وظيفه اى است که عالمان ديني بر دوش خود حمل مي کنند، بي ترديد نقش نگارش هاي علمي در ترويج فرهنگ پژوهش و تقويت نشاط علمي بين دانش پژوهان و فرهيختگان امري بديهي است و از آنجا که سهم وافري از گسترش معارف اهل بيت عليهم السلام بر دوش حديث است، مقالات و نوشته هاي حديثي در فضاي علمي حوزه و دانشگاه مي تواند حيات تازه اي را ايجاد کند