امام صادق(ع) در این حدیث، وجوب پیروی از امامان، یکی پس از دیگری را واجب دانسته است.
الکافی عن عیسی بن عبد اللّه عن الإمام الصادق(ع)، قال:
قُلتُ لَهُ: إن کانَ کونٌ ـ ولا أرانِی اللّهُ ذلِک ـ فَبِمَن أئتَمُّ؟
قالَ: فَأَومَأَ إلَی ابنِهِ موسی(ع).
قُلتُ: فَإِن حَدَثَ بِموسی حَدَثٌ فَبِمَن أئتَمُّ؟
قالَ: بِوَلَدِهِ.
قُلتُ: فَإِن حَدَثَ بِوَلَدِهِ حَدَثٌ وتَرَک أخا کبیرا وَابنا صَغیرا فَبِمَن أئتَمُّ؟
قالَ: بِوَلَدِهِ. ثُمَّ قالَ: هکذا أبَدا.
قُلتُ: فَإِن لَم أعرِفهُ ولا أعرِفُ مَوضِعَهُ؟
قالَ: تَقولُ: اللّهُمَّ إنّی أتَولّی مَن بَقِی مِن حُجَجِک مِن وُلدِ الإِمامِ الماضی، فَإِنَّ ذلِک یجزیک إن شاءَ اللّهُ.[۱]
الکافی ـ به نقل از عیسی بن عبد اللّه ـ:
به امام صادق(ع) گفتم: اگر [برای شما] پیشامدی کند ـ و خدا نکند آن روز را من ببینم ـ چه کسی را امام خود قرار دهم؟
امام صادق(ع) به فرزندش موسی(ع) اشاره فرمود. گفتم: اگر برای موسی [علیه السلام] پیشامدی کرد، چه کسی را امام خود گردانم؟
فرمود: «فرزندش را».
گفتم: اگر برای فرزندش پیشامدی کرد و برادر بزرگ و پسر کوچکی از خود بر جای نهاد، کدام یک را امام خود قرار دهم؟
فرمود: «فرزندش را» و سپس فرمود: «به همین ترتیب تا ابد».
گفتم: اگر او را نشناختم و جایش را ندانستم [، چه کنم] ؟
فرمود: «می گویی: بار خدایا! من پیرو حجّتِ باقی مانده تو از فرزندانِ امام قبلی هستم. همین، برایت مُجزی است [و رفع تکلیف می کند]، إن شاء اللّه ».
[۱]. الکافی: ج ۱ ص ۳۰۹ ح ۷، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۶، ص ۳۳۶.