نیز در ترجمه محمد بن عیسی بن عبید بن یقطین توثیق نجاشی۱ و کشی۲ بر تضعیف شیخ۳ برتری می‌یابد.۴
سهل بن زیاد آدمی رازی نیز توسط نجاشی۵ و ابن غضایری۶ تضعیف شده و شیخ طوسی یک‌بار او را توثیق۷ و بار دیگر تضعیف۸ کرده است. بنا بر این، تضعیف او مؤیداتی دارد و راوی در میان روات غیر قابل اعتماد قرار می‌گیرد.۹
حذیفة بن منصور از سوی نجاشی۱۰ و شیخ مفید توثیق شده است،۱۱ اما ابن‌غضایری می‌گوید:
احادیثش غیر نقی، صحیح و سقیم است.۱۲
علامه او را در میان روات معتمد قرار داده است.۱۳
در ترجمه إبراهیم بن سلیمان بن عبد الله بن حیان توثیق نجاشی۱۴ و شیخ۱۵ بر تضعیف ابن غضایری۱۶ برتری می‌یابد.۱۷
در پنج مورد اخیر، علاوه بر کثرت اقوال رجالیان در یک طرف، وجه دیگری نیز برای ترجیح یکی از اقوال رجالی بر دیگری وجود دارد و آن ترجیح آرای نجاشی بر دیگر رجالیان است. بنا بر این، در این موارد مجموعه‌ای از قراین، مرجحات علامه را تشکیل می‌دهند.
1.. رجال النجاشی، ص۳۳۳.
2.. اختیار معرفه الرجال، ص۵۰۷.
3.. الفهرست، ص۴۰۲.
4.. خلاصة الاقوال، ص۲۴۱.
5.. رجال النجاشی، ص۱۸۵. گر چه در این دو مورد اخیر نیز قوت قول نجاشی مزید بر علت شده است.
6.. رجال ابن غضایری، ص۵۹.
7.. رجال الطوسی، ص۳۸۷.
8.. الفهرست، ص۲۲۸.
9.. خلاصة الاقوال، ص۳۵۶-۳۵۷.
10.. رجال النجاشی، ص۱۴۷.
11.. خلاصة الاقوال، ص۱۳۱.
12.. رجال ابن غضایری، ص۵۰.
13.. خلاصة الاقوال، ص۱۳۱.
14.. رجال النجاشی، ص۱۸.
15.. الفهرست، ص۱۵.
16.. رجال ابن غضایری، ص۱۵.
17.. خلاصة الاقوال، ص۵۰.
