57 ـ اقتصاد

1

امام صادق عليه‏السلام:

۰.اَلنّاسُ يَسْتَغْنونَ اِذا عُدِلَ بَيْنَهُمْ وَ تُنْزِلُ السَّماءُ رِزْقَها وَ تُخْرِجُ الاَْرْضُ بَرَكَتَها بِاِذْنِ اللّه‏ِ تَعالى؛^۱

۰.اگر در ميان مردم عدالت اجرا شود، بى‏نياز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال، آسمان روزىِ خود را فرو مى‏فرستد و زمين بركاتش را بيرون مى‏ريزد.

2

لقمان عليه‏السلام:

۰.يا بُنَيَّ، إنَّ في يَدَيكَ لُؤلُؤا وأنتَ تَزعُمُ أنَّكَ فَقيرٌ؟^۲

۰.فرزندم! در دستانت مرواريد است و تو مى‏پندارى كه نادارى؟

3

امام صادق عليه‏السلام:

۰.اِنَّ اللّه‏َ يُحِبُّ الْجَمالَ وَ التَّجَمُّلَ وَ يُبْغِضُ البُؤْسَ وَ التَّباؤُسَ؛^۳

۰.خداوند زيبايى و آراستگى را دوست دارد و با فقر و تظاهر به فقر دشمن است.

4

امام على عليه‏السلام:

۰.الغِنى باللّه‏ِ أعظَمُ الغِنى، الغِنى بغَيرِ اللّه‏ِ أعظَمُ الفَقرِ والشَّقاءِ ؛^۴

۰.بزرگ‏ترين بى‏نيازى، توكل به خداست و بزرگ‏ترين فقر و بدبختى، توكّل به غير خدا.

5

امام على عليه‏السلام:

۰.طُوبَى لِمَنْ قَصَّرَ هَمَّهُ عَلَى مَا يَعْنِيهِ وَ جَعَلَ جِدَّهُ فِيمَا يُنْجِيهِ؛^۵

۰.خوشا به سعادت كسى كه همّتش را صرف چيزهايى كند كه به دردش مى‏خورند و رستگارش مى‏كنند.

6

امام على عليه‏السلام:

۰.الْقَناعَةُ مالٌ لا ينْفَدُ؛^۶

۰.قناعت، ثروتى است پايان‏ناپذير.

7

امام سجاد عليه‏السلام:

۰.اللَّهُمَّ... اُحْجُبْني عَنِ السَّرَفِ وَ الاِزْديادِ، وَ قَوِّمْني بِالْبَذْلِ وَ الاِقْتِصادِ، وَ عَلِّمْني حُسْنَ التَّقْديرِ؛^۷

۰.خداوندا! مرا از اسراف و زياده‏روى باز دار و به بخشش و ميانه‏روى استوار ساز و خوب برنامه‏ريزى كردن را به من بياموز.

8

امام سجاد عليه‏السلام:

۰.اَلْحَمْدُ للهِ الَّذي خَلَقَ... لَهُمُ [للعباد] النَّهارَ... لِ... يَسْرَحُوا فِي أَرْضِهِ، طَلَبا لِما فيهِ؛^۸

۰.سپاس خداوندى را كه براى بندگانش روز را آفريد تا در زمين گردش كنند و آنچه را در آن است طلب نمايند.

9

امام صادق عليه‏السلام:

۰.ضَمِنتُ لِمَنِ اقتَصَدَ أن لا يَفتَقِرَ ؛^۹

۰.من براى كسى كه ميانه‏روى كند، ضمانت مى‏كنم كه فقير نشود.

10

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.خَلَقَ اللّهُ عز و جل التَّوانِيَ والكَسَلَ، فَزَوَّجَهُما فَوُلِدَ بَينَهُمَا الفاقَةُ؛^۱۰

۰.خداوند سستى و تنبلى را آفريد و ميان آن دو را پيوند داد؛ پس از آن دو، فقر زاده شد.