هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان پراكندگی و گرایش موضوعی مقالات حوزه علوم حدیث در نشریات علمی _ پژوهشی بین سال‌های ۱۳۸۶_ ۱۳۹۰ است. روش پژوهش تحلیل محتوا است. در این روش مقالات از لحاظ موضوعی تحلیل شده‌اند و مبنای تعیین موضوع، مقوله‌های استخراج شده از اصطلاح‌نامه علوم حدیث است.
از مجموع 357 مقاله ارائه شده، 342 عنوان مقاله تألیفی و هشت عنوان مقاله ترجمه‌ای بوده است. بیشترین سهم ارائه مقالات با 8/53% به متخصصان با مدرك تحصیلی دكتری اختصاص دارد و از نقطه نظر رتبه علمی، بیشترین مشاركت در بین اعضای هیأت علمی مربوط به استادیاران بوده است. سهم مردان در تألیف و انتشار مقالات حوزه علوم حدیث 7/87% و سهم زنان 3/12% بوده است. از مجموع مقالات بررسی شده، 7/62% دارای یك نویسنده، 9/33% دو نویسنده و 4/3% دارای سه نویسنده بوده است. از نقطه نظر وابستگی سازمانی، دانشگاه تهران در صدر مؤسسات آموزشی و پژوهشی قرار گرفت. تحلیل موضوعی مقالات نشان داد كه بیشترین سهم در مقوله‌های اعم علوم حدیث، به مقوله «پژوهش‌های جدید حدیثی» با 37%، اختصاص داشته و موضوعات «علم درایه» با 4/15% و «احوال روایت» با 6/14% در مرتبه‌های بعدی قرار گرفتند.