در مقابل، اگر حدیث‌شناسی راوی دارای کاستی‌هایی باشد که سبب کاستی اعتماد به احادیث وی شود، بر رجالی لازم است تا مخاطبان خویش را آگاه نماید. در منابع رجالی متقدم، با عبارت‌های متفاوت و البته متعدد، به این نوع ضعف‌ها اشاره شده است. در بسیاری از موارد راوی با عبارت «فاسد الروایه»، «ضعیف الحدیث» و «ضعیف» معرفی شده است. این الفاظ پر بسامدترین عباراتی است که در تضعیف راویان آمده است. مهم‌ترین ضعف‌های راوی در ادامه خواهد آمد.
1 - 3. ضعف حدیثی
به طور کلی می‌توان الفاظی که در معرفی راوی کلمه ضعیف را در برداشته‌اند، به دو دسته تقسیم نمود: نخست، عباراتی است که ضعیف بودن راوی را در حدیث‌پژوهی وی دانسته‌اند که عبارت‌اند از:
ضعیف الحدیث،۱ ضعیف فی الحدیث غیر معتمد فیه،۲ ضعیف فی الحدیث،۳ ضعیف فی حدیثه متهم فی دینه،۴ ضعیف الحدیث فاسد المذهب مجفو الروایه،۵ ضعیف فاسد الروایة۶ و ضعیف مخلط فیما یسنده.۷
با تکیه به برداشت افرادی چون علامه محمد تقی مجلسی،۸ بهبهانی۹ و اعرجی۱۰ در می‌یابیم که قدما در تضعیف حدیث راوی بیشتر به دنبال بیان اسباب ضعف علمی نظیر کمی حافظه، عدم ضبط، نقل بدون اجازه و ... هستند.
دسته دوم، عباراتی که راوی را به ضعیف بودن معرفی کرده‌اند، اما فاقد کلماتی نظیر حدیث و روایت هستند. به بیان دیگر، به ضعف راوی در حدیث‌پژوهی وی تصریح نکرده‌اند. این عبارات چنین هستند:
1.. رجال الطوسی، ص۱۹۱و ص۲۵۱.
2.. رجال النجاشی، ص۱۸۵.
3.. همان، ص۳۳۷و۴۰۴؛ اختیار معرفة الرجال، ص۳۲۵؛ رجال ابن الغضائری، ص۴۶، ۴۹، ۸۶ و...
4.. رجال ابن داود، ص۴۱۵.
5.. رجال ابن الغضائری، ص۵۷و ۸۰.
6.. رجال النجاشی، ص۴۲۱؛ رجال ابن الغضائری، ص۶۷.
7.. رجال النجاشی، ص۳۷۳.
8.. روضة المتّقین، ج۱۴، ص۵۵.
9.. فوائد الوحید، ص۳۷؛ عدة الرجال، ج۱، ص۱۵۲ _ ۱۵۴.
10.. عدة الرجال، ج۱، ص۱۵۴ و۲۴۳.
