اخلاق و عرفان اسلامى

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : محمد تقی مصباح یزدی

چکیده :

در شماره پيشين از اين سلسله دروس، نكاتى در باب فلاح، زكات (به عنوان شرط فلاح)، اخلاص (به عنوان شرط قبولى زكات) و انفاق مطرح گرديد. حضرت استاد در ادامه، مطالب ارزشمندى درباره پاك دامنى (شرط فلاح)، غرايز (مايه دوام حيات)، آزمايش (فلسفه اصلى آفرينش)، بقاى نوع (فلسفه اصلى ازدواج)، گرايش هاى افراطى و تفريطى در ارضاى غريزه جنسى، تشكيل خانواده و راه هاى پاك دامنى مطرح كرده اند.
(وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ.)(مؤمنون: 5ـ7)
در قرآن كريم، انسان هايى كه به هدف آفرينش خود نايل مى شوند و از خطرها مى گذرند به وصف «مفلحون» (رستگاران) نام گذارى شده اند و برايشان نشانه ها و اوصاف زيادى ذكر شده؛ از جمله، در سوره «مؤمنون»، جامع ترين صفات «مفلحون» بيان گرديده است. در جلسات قبل، برخى از اين صفات را ـ به ترتيبى كه در قرآن كريم وارد شده بود ـ مطرح كرديم و نكاتى را به عرض رسانديم.