اشكالات مؤلّف «كسر الصنم»

اشكال اوّل: سوره شورى ، مكّى است و معقول نيست زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله بر سر توحيد و اثبات نبوّت خويش منازعه داشت ، بخواهد كه خويشاوندانش را دوست بدارند .
نقد و بررسى: اوّلاً سوره شورى هر چند مكّى است ، ولى جمعى از مفسّران معتقدند كه چهار آيه از اين سوره (23 تا 26) در مدينه نازل شده است ؛ ثانيا بر فرض اين كه اين آيه ، مكّى است ، چه اشكالى دارد كه خداوند در جواب كسانى كه مى خواستند اجر و پاداشى به پيامبر بدهند ، فرموده باشد: اجر و پاداش ايشان ، دوستى اهل بيت او هستند ، كه تعدادى از مصاديق آن ، بعدا پديد مى آيند . از طرفى ، درست است كه پيامبر صلى الله عليه و آله بر سر نبوّت خود ، منازعه داشت ، ولى اين جواب درباره مسلمانانى بوده كه در آن زمان بوده اند و بعدها اين حكم در مورد بقيه مسلمانان تا روز قيامت ، گسترش مى يابد ، مثل بقيه احكام الهى .
اشكال دوم: چرا به جاى «قربى» ، «ذوى القربى» به كار نرفته تا منظور ، اهل بيت باشد ؟
نقد و بررسى: در قرآن ، كلمه «قربى» ، در چندين جا به معناى خويشاوندان ، به كار رفته است و از نظر فصاحت و بلاغت ، نيازى به پيشوند «ذوى» ندارد .
اشكال سوم: اگر منظور ، اهل بيت است، چرا منحصر به آنها باشد و همسران پيامبر ، از شمول آنها خارج باشد ؟
نقد و بررسى: روايات بسيارى از پيامبر صلى الله عليه و آله داريم كه فرموده است : قربى ، فقط على عليه السلام و همسرش و دو فرزندش است.

شش . آيه صادقين

«يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ كُونُواْ مَعَ الصَّـدِقِينَ» ؛ اى كسانى كه ايمان آورده ايد ، از خدا پروا كنيد و همراه راستگويان باشيد .
در اين آيه ، خداوند ، مؤمنان را به تقوا و همراهى با راستگويان ، دستور داده است . مفسّران شيعه ، معتقدند كه منظور از صادقين ، افراد خاصى هستند ؛ چون اوّلاً اگر صادقين ، عام بود، بايد مى فرمود : «من الصادقين» و اين كه فرموده : «مع الصادقين» ، يعنى همراهى افراد خاصى منظور بوده است ؛ ثانياً ، اين همراهى ، بى قيد و شرط است . بنا بر اين بايد آن صادقين ، مصون از خطا و اشتباه باشند. علاوه بر اينها روايات فراوانى داريم كه مراد از صادقين را حضرت على عليه السلام و ائمّه عليهم السلام دانسته اند .