باب خداى رحمان، بر عرش، استوا دارد

كلينى، در اين باب، به يكى از آيات متشابه قرآن و روايات تفسيرى اهل بيت عليهم السلام مى پردازد. براى نمونه، درباره تفسير آيه « «الرَّحْمَـنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى » ؛ رحمان، بر عرش، استوا دارد»، از امام صادق عليه السلام ، سؤال شد. حضرت فرمود:
او، بر همه چيز، مسلّط است. چيزى به او نزديك تر از چيز ديگر نيست.
و باز در اين باره فرمود:
نسبت به همه چيز، برابر است. چيزى به او نزديك تر از چيز ديگر نيست.
ابن حجاج مى گويد: از امام صادق عليه السلام ، درباره قول خداى تعالى «رحمان، بر عرش، استوا دارد»، پرسيدم، فرمود:
او، در همه چيز، استوا دارد، و چيزى به او نزديك تر از چيز ديگر نيست. هيچ دورى، از او دور نيست و هيچ نزديكى، به او نزديك نيست. او نسبت به همه چيز، برابر است.