درباره رساله

نويسنده، پايان نامه خود را با موضوع «تفسير آيات قرآن كريم از زبان ائمه اطهار عليهم السلام در الكافى»، تهيه و تنظيم كرده است. وى در اين كار، مختصرى از آياتى كه تفسير آن از زبان ائمّه عليهم السلام در كتاب گران سنگ الكافى كلينى، آمده، گردآورى و بحث نموده و سعى كرده است كه روايات تفسيرى مربوط به آيات قرآن كريم را در باب مخصوص به خود، جمع آورى نمايد و آيات، با معنا و تفسيرش و روايت تفسيرى آن در ذيل آيه، لحاظ شوند. در مقدّمه ورود به هر فصل، درباره اهميت و موضوع آن فصل، مطالبى را عنوان كرده است و سپس وارد روايات تفسيرى آن شده كه مجموعا 42 باب را در چهار فصل، عنوان كرده است:
1. العقل و الجهل (در يك باب)؛ 2. فضل العلم (در 5 باب)؛ 3. التوحيد (در 18 باب)؛ 4. الحجّة (در 18 باب).
پايان نامه، در 125 صفحه، تنظيم شده است و هر باب آن، با عنوانى ويژه، ناميده شده است. نويسنده، بر آن است كه خلاصه اى از اين 42 باب را به ترتيب رساله، گزارش و تحليل كند و در پايان، جمع بندى اى از اين مباحث، به دست دهد.
نكته ديگر آن كه، آنچه در اين گزارش پايان نامه آمده، همه آن چيزى نيست كه در رساله نويسنده پايان نامه آمده است. از آن جا كه اين رساله، تنها به گردآورى روايات تفسيرى پرداخته و از تحليل و توصيف اين روايات، خوددارى كرده، و حتّى به هنگام نقل اين روايات، توضيح هم نداده است كه اين روايت، چگونه بر موضوع دلالت دارد (از باب تطبيق و جرى است يا از باب تفسير و يا تأويل آيات)، از اين رو، تا جايى كه ممكن بوده، به هنگام گزارش فصول كتاب، توضيح داده شده و يا در آغاز فصل، مطالبى درباره جايگاه «كتاب العقل و الجهل»، «كتاب التوحيد» و يا جاهايى ديگر، در اهميت كتاب و روش كلينى، افزون بر مطالب نويسنده، آورده شده است.