2. تفسير آيات قرآن كريم از زبان ائمّه اطهار: در «الكافى»

نوشته حاضر، بررسى اجمالى پايان نامه آقاى على احمدى نژاد است كه در آن در باره تفسير آيات قرآن كريم از زبان ائمّه اطهار عليهم السلام بر اساس كتاب گران سنگ الكافى مرحوم ثقة الإسلام شيخ كلينى نگاشته شده است. اين پايان نامه، در دوره كارشناسى دينى و عربى مركز آموزش عالى خواجه نصير، در سال 1372 ، تهيه و دفاع شده است كه مختصرا آياتى را كه تفسير آنها از زبان ائمّه عليهم السلام در كتاب الكافى به صورت پراكنده و به مناسبت موضوعات خاص، در فصل ها و باب هاى مختلفى آمده، گردآورى كرده است . نويسنده بر آن بوده تا روايات تفسيرى مربوط به آيات قرآن كريم را در باب مخصوص به خود، جمع آورى نمايد و آيات با معنا و تفسيرش و روايت تفسيرى آن، در ذيل آيه لحاظ شود. در مقدّمه ورود به هر فصل، در باره اهميت و موضوع آن فصل، مطالبى را عنوان كرده و سپس وارد روايات تفسيرى آن فصل شده كه مجموعا 42 باب براى روايات تفسيرى، عنوان كرده است.
اين رساله، در چهار فصل تنظيم شده كه فصل اوّل در باره اهميت عقل و مدح آن از طريق ثقلين و طريق شناخت خالق بى همتا و معرفت به اوليا و اوصيا و راه سعادت بشر است كه در مقابل آن، مسئله جهل آمده و مذمّت شده است.
موضوع فصل دوم، علم و فضيلت آن و طريق استفاده بر آن از علما و علم، و نهى از ندانسته گويى كه موجب بدعت و رأى و قياس باطل مى شود و اين كه علم، طريقى است به مطلوب، و فقدان علم و علما، شكافى است جبران ناپذير كه در اين فصل، به سه باب آن اشاره شده است. فصل سوم، در باره توحيد و يگانگى خالق بى همتا و علم و قدرت و احاطه مطلق و همچنين اختيار و هدايتگرى ذات اقدس است و نهى از توصيف خداوند، به غير از آن چيزى كه او خود را وصف نموده و ابطال نقصان و نِسيان و همچنين ردّ ديدن خداوند به چشم ظاهر است كه به شانزده باب آن اشاره شده است. فصل چهارم، در باره حُجّت هاى خداوند و تقسيم آن، بر دو قسم حجّت ظاهرى و باطنى است. زحمت گزارش و تحليل اين پايان نامه، با آقاى محمّد جواد صالحى، بوده است.