امام على علیه السلام فرمود:
أَكْرِمْ عَشيرَتَكَ فَاِنَّهُمْ جَناحُكَ.
خويشاوندان خود را گرامى بدار، چرا كه آنان بال و پرِ تو هستند.
غررالحكم ج۲ ص۲۲۹
شرح حدیث
هيچ كس، غربت و تنهايى و ناتوانى و بىكسى را دوست ندارد.
همه خواستار قدرت و موقعيت و نفوذ و اعتبارند. اين بال و پر پرواز و بازوى توانايى براى انسان، اقوام و خويشاوندانند كه بودنشان قوّت قلب مىآورد و حمايتشان دلگرم مىسازد.
هر چه به تحكيم رابطههاى فاميلى بپردازيم و صله رحم و رفت و آمد و حرمت نهادن و نيكى كردن و بال و پر دادن به يكديگر در ميان مجموعه يك خانواده و فاميل بيشتر باشد، اعتبار و قدرت و شوكت آنان افزوده مىشود.
نيكى به بستگان، جاى دورى نمىرود.
ثمره احسان و اكرام نسبت به اقوام و عشيره، به خود انسان برمىگردد و آنان را بعنوان يك پشتوانه و تكيهگاه در هنگامه خطر و مواقع نياز براى ما نگاه مىدارد.
مگر مىتوان بدون بال و پر، پرواز كرد؟
ترويج و گسترش فرهنگ نيكى و احترام به افراد فاميل و صله رحم در ميان اعضاى يك قبيله و دودمان و خانواده، تقويت همان بال پرواز است.
كوچكترها هم از بزرگترها مىآموزند.
اگر از خويشان، خيربه همديگر نرسد و همه بازوى يكديگر نباشند، از بيگانگان و اغيار چه انتظارى است؟!...
بال پرواز هم باشيم، نه قيچى بريدن و چيدن بال و پر!
منبع: حکمت های علوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام)، جواد محدثی.
