امام علی علیه السلام
وَاللّهِ، ما نَزَعَ اللّهُ مِن قَومٍ نَعماءَ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوها ، فَاربِطوها بِالشُّكرِ ، وقَيِّدوها بِالطّاعَةِ .
به خدا سوگند! خداى از هيچ گروهى، نعمت ها را نمى‌ستاند، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب مى‌شوند. پس با شكرگزارى، نعمت‌ها را به چنگ آوريد و با فرمان بردن از خدا، آن ها را نگاه داريد .
إرشاد القلوب : 150 .
امام على عليه السّلام می فرماید:
الْحِلْمُ وَ الاَْناةُ تَوْاَمانِ، يُنْتِجُهُما عُلُوُّ الْهِمَّةِ؛
بردبارى و درنگ دو فرزند دوقلويند كه همت بلند آنها را مى‌زايد.
نهج البلاغه، حکمت ۴۶۰
