نمونه ديگر آرامش در شب است:
اللهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً. ۱
امام، در دعاي خود آرامش در شب را به سکون از کوشش و فعاليت روزانه، تفسير و تبيين کرده
است:
فَخَلَقَ لَهُمُ اللَّيلَ لِيسْكُنُوا فِيهِ مِنْ حَرَكَاتِ التَّعَبِ وَ نَهَضَاتِ النَّصَبِ.۲
شب در آيه‌اي ديگر، پوشش معرفي شده است.
وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيلَ لِباساً. ۳
امام در دعاي خود پوشش بودن شب را آسايش و خواب شبانگاهي مي‌داند که براي رسيدن به نشاط ضروري است:
وَ جَعَلَهُ لِبَاساً لِيلْبَسُوا مِنْ رَاحَتِهِ وَ مَنَامِهِ، فَيكُونَ ذَلِكَ لَهُمْ جَمَاماً وَ قُوَّةً، وَ لِينَالُوا بِهِ لَذَّةً وَ شَهْوَةً.
2. تقييد مطلقات
قرآن به گونه‌اي مطلق خودش را براي مؤمنان شفا معرفي مي‌کند:
وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يزِيدُ الظَّالِمِينَ إلّا خَساراً. ۴
اگرچه معناي واقعي مؤمن کسي است که به فرمانهاي الهي گوش فرا دهد، با اين همه در صحيفه مؤمناني از شفاي قرآني بهره‌مند هستند که از سر تصديق به گفتار قرآن گوش فرا دهند و قرآن را با زبان ايمان بخوانند:
وَ جَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدِي مِنْ ظُلَمِ الضَّلَالَةِ وَ الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ، وَ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْدِيقِ إِلَي اسْتِماعِهِ.
3. تبيين لغات
بيان مراد از برخي صفات و لغات مشهور قرآن، نوعي ديگر از تبيين‌هاي قرآني صحيفه سجاديه است. فرقان ۵ ، وحي ۶ قرآن، و کتاب فصلت ۷ از اصطلاحات مشهوري هستند که معاني گوناگوني در ميان
1.سوره غافر، آيه ۶۱.
2.الصحيفة السجادية، دعاي ۶.
3.سوره فرقان، آيه ۴۷.
4.سوره اسراء، آيه ۸۲.
5.تَبارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلي عَبْدِهِ لِيكُونَ لِلْعالَمِينَ نَذِيراً (سوره فرقان، آيه ۱).
6.وَ الَّذِي أَوْحَينا إِلَيكَ مِنَ الْكِتابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما بَينَ يدَيهِ إِنَّ اللهَ بِعِبادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ (سوره فاطر، آيه ۳۱).
7.كِتابٌ فُصِّلَتْ آياتُهُ قُرْآناً عَرَبِيا لِقَوْمٍ يعْلَمُونَ (سوره فصّلت، آيه ۳).
