اخلاق و عرفان اسلامي در خطبه 102 نهج البلاغه

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : محمد تقی مصباح یزدی

سال هجدهم / شماره پیاپی 137 / صفحه

چکیده :

اين مقاله به شرح و تفسير خطبه 102 نهج ‏البلاغه مي‏ پردازد. در شماره پيشين، استاد به بيان و شرح اوصاف بندگان شايسته خدا از منظر نهج ‏البلاغه پرداختند. در اين شماره به شرح اوصاف بدترين بندگان خداي متعال از منظر اميرمؤمنان مي‏ پردازد. انسان‏ هاي محروم از الطاف، توجه، عنايت و كمك الهي، گرفتار گم‏راهي و انحراف از حق هستند.
كساني كه خداي متعال آنان را به خود وانهد، راهنماي مطمئني نخواهند داشت، شيطان نيز با وسوسه ‏هاي خويش آنان را از طريق سعادت دور مي‏ سازد و با عمل به فكر و رأي خويش، گمراه مي‏ شوند. از اين ‏رو، هر انسان مؤمني براي طي طريق حق بايد معارف ناب ديني و اسلامي را از منابع اصيل ديني و عالمان ديني برگيرد.

کلیدواژه‌های مقاله :بدترين بندگان، نهج ‏البلاغه، اميرمؤمنان، معارف حقيقي، هدايت الهي، نعمت، ظلم و ستم