اختلاف مذاهب

روایتی از امام صادق(ع) در این مورد به خوبی توضیح داده است:
عن عبد المُؤمِن الأنصاری: قلت للإمامِ الصّادقِ(ع): إنّ قَوما رَوَوا أنَّ رسولَ اللّهِ(ص) قالَ: إنّ اخْتِلافَ امَّتی رَحمَةٌ؟ فقالَ: صَدَقوا. قلتُ: إنْ کانَ اخْتِلافُهُم رَحمَةً فاجْتِماعُهُم عَذابٌ؟ قالَ: لَیس حیثُ ذَهَبْتَ و ذَهَبوا، إنَّما أرادَ قولَ اللّهِ عزّ و جلّ: «فلَولا نَفَرَ مِن کلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ»، فأمَرَهُم أنْ ینْفِروا إلى رسولِ اللّهِ(ص) و یخْتَلِفوا إلَیهِ فیتَعلّموا ثُمَّ یرْجِعوا إلى قَومِهِم فیعَلّموهُم، إنّما أرادَ اخْتِلافَهُم مِن البُلْدانِ، لا اخْتِلافا فی دِینِ اللّهِ، إنّما الدِّینُ واحِدٌ. (معانی الأخبار، ص ۱۵۷، ح ۱؛ میزان الحکمه، ج ۳، ص ۳۹۴)
عبد المؤمن انصارى: به امام صادق(ع) عرض کردم: عدّه اى روایت مى کنند که پیامبر خدا(ص) فرمود: اختلاف امت من، رحمت است؟ امام پاسخ داد: راست مى گویند. عرض کردم: اگر اختلاف آنان رحمت است پس اتّحاد ایشان عذاب است؟ حضرت فرمود: معناى این حدیث آن گونه که تو و آنان فهمیده اید نیست، بلکه منظور پیامبر، این سخن خداوند عزّ و جلّ است که: «چرا از هر گروهى از ایشان جماعتى کوچ نمى کنند تا (جماعتى بمانند و) در دین آگاهى پیدا کنند». خداوند به آنان فرمان داد که از هر سو نزد پیامبر خدا(ص) بروند و پیش او آمد و شد کنند و آموزش ببینند و سپس، نزد مردم خود برگردند و تعلیمات دین را به آنها نیز بیاموزند. منظور پیامبر، آمد و شد آنها از شهرهایشان بود نه اختلاف در دین خدا؛ دین، البته یکى است. (یک معناى اختلاف، «آمد و شد» است و حضرت، حدیث پیامبر را به همین تفسیر کرده است.)