با مطالعه خطبه‌هاي حضرت علي عليه السلام متوجه مي‌شويم که حضرت در بعضي موارد در پايان خطبه اول، سوره‌هاي متفاوت و در پايان خطبه دوم، آيات مختلفي را تلاوت مي‌کردند.
شيخ طوسي رحمه الله در کتاب مصباح المتهجد، پس از نقل خطبه، از زبان راوي خطبه چنين نوشته که، حضرت بعد از پايان خطبه اول، يا سوره توحيد يا سوره الکافرون و يا سوره والعصر را تلاوت کردند. ^۱
اين روايت علاوه بر اين که نشان از مردد بودن راوي دارد، بلکه نشانگر اين است که حضرت به طور معمول پس از بيان خطبه، اين سوره‌ها را تلاوت مي‌کردند.
همچنين، در اين زمينه باز به روايتي بر مي‌خوريم که، علاوه بر اين که نظر اول را تأييد مي‌کند، بلکه حکايتگر آن است که حضرت به طور دائم در پايان بخش اول خطبه، سوره توحيد را مي‌خواندند. متن روايت بدين قرار است:
محمّد بن علي بن الحسين، قال:
خطب أميرالمؤمنين عليه السلام في يوم الجمعة، إلي أن قال: ثمّ يبدأ بعد الحمد بقل هو الله أحد، أو بقل يا أيها الکافرون، أو باذا زلزلت الأرض، أو بألهاکم التکاثر، أو بالعصر، وکان ممّا يداوم عليه: قل هو الله أحد.^۲
اين روايت را شيخ طوسي رحمه الله به روايت أبومِخنف نقل کرده است و آن چه قابل تأمل است، بند آخر اين روايت است که حضرت پس از پايان خطبه نخست، هميشه سوره توحيد را مي‌خواندند. ^۳
با کنار هم قرار دادن روايات ياد شده، مي‌توان چنين استنباط کرد که قدر متيقن، حضرت پس از پايان خطبه اول يک سوره کامل را تلاوت مي‌کردند.
اما در رابطه با اين‌ که امام علي عليه السلام در پايان خطبه دوم چه سوره يا آيه‌اي را تلاوت مي‌کردند، هيچ مستندي يافت نشد، ولي با تتبع در خطبه‌هاي حضرت چنين به دست مي‌آيد که در اين قسمت از خطبه‌ها سوره کاملي تلاوت نشده است و حضرت فقط به تلاوت آيه 90 از سوره مبارکه نحل، ^۴ و 201 از سوره بقره ^۵ بسنده کرده‌اند.

6. تحليل مناسبتي خطبه‌ها

يکي ديگر از تحليلي‌هايي که بايستي به طور جدي مورد توجه قرار گيرد، تحليل مناسبتي خطبه‌هاي امام علي عليه السلام است. بدين معنا که، در تاريخ زندگي سياسي ـ اجتماعي مسلمانان، اتفاقاتي روي داده و موجب گرديده تا حضرت در مقابل اين حوادث پيش آمده، موضعي را اتخاذ نمايند. البته اين نکته را هم نبايد فراموش کنيم