بدون هيچ تغييري نقل مي‌کند. مثلاً در شرح لا أرزأ من فيئکم درهماً مي‌نويسد: لا أنقص منه شيئا و لا درهماً (همان: ج‌صفر ص329) که همين توضيح در مجمع‌البحرين (مجمع البحرين: ج 1 ص183) آمده است.

نتيجه

الطراز يکي از منابع دانش غريب الحديث به شمار مي رود. سيد علي‌خان مدني در اين کتاب به نقد و استدراک بر منابع پيشين پرداخته است. ايشان در اين کتاب، از رياض السالکين (شرح خويش بر صحيفه سجاديه) و مجمع‌البحرين بهره برده و براي فهم حديث سيري منطقي را پيموده است. بدين‌گونه که ابتدا به دنبال يافتن نسخه‌هايي از يک حديث است تا از شناخت تصحيف به تصحيح برسد. صرف و دانش لغت را براي تفسير مفردات حديث، بکار مي‌گيرد. از علوم نحو و بلاغت براي فهم ترکيبات استفاده مي‌کند. همچنين به قرينه‌هاي متصل مانند دلالت سياقي و سبب ورود توجه کرده است. از قرينه‌هاي منفصل همچون آيات و روايات مشابه و حتي معارض هم براي شرح حديث سود جسته است. از علوم و دستاوردهاي انساني مانند جغرافي، تاريخ، تراجم، پزشکي و شروح ديگران براي تبيين بهتر روايات بهره گرفته است.
ايشان از موانع فهم حديث آگاه است. از خلط با اصطلاح پرهيز مي‌کند. با کلمات مُصحَّف آشنا است. وي در «الاثر» الطراز از منابع بسياري بهره برده است. کتابهاي مفردات قرآن، غريب الحديث، لغت، کتاب‌هاي حديثي شيعه و سني، تاريخ، تفسير، رجال، ادب، فقه، طب و حيوان شناسي از عناوين مورد استفاده ايشان است.