وي نيز اشاره كرده است. او در رجب سال 717 يا 718 ق، در حلب به دنيا آمد و در صفر سال 795 ق، از دنيا رفت. ^۱

34. قاسم بن زهره، ابو طالب حسيني حلبي (ق9)

او عالمي جليل القدر بوده كه از شهيد اول روايت نموده و از شاگردان وي به شمار مي رود. ^۲

35. يحيي بن علي بن زهره حسيني حلبي (ق9)

نام وي در تراجم نيامده است. در مستدرك الوسائل ذكر شده كه كفعمي در كتاب مجموع الغرائب از او روايت كرده است و كتاب آداب النفس از اوست. ^۳
در اعيان الشيعة نيز به نقل از كتاب كفعمي، كتاب هاي نزهة الابصار في طرائف الاشعار و الغرر و الاخبار و الفتن و الاشعار را به او نسبت داده‌اند. ^۴
در الذريعه هم كتاب جواهر الفاظ و ذخاير الحفاظ از وي دانسته شده. ^۵
بجز موارد ياد شده، عالمان ديگري يافت شدند كه به حلب منسوب‌اند، اما به درستي نمي توان گفت در چه زماني مي‌زيسته‌اند. آنها جداگانه و به ترتيب الفبا ذكر شدند.

36. اسحاق بن وهب بن علي بن محمد بن سالم حلبي

ابن حجر به نقل از ابن ابي طي، او را از رجال شيعه بر شمرده و گفته است كه كتابي به نام التحفة من كلام اهل البيت نوشته است. ^۶

37. اسد بن ايوب حلبي

ابن حجر به نقل از ابن ابي طي نوشته است:
او از رجال امامي بوده و آثاري در فوايد حديثي نگاشته و سفري نيز به عراق داشته است. او فقيهي نحوي بود. ^۷

38. حسن بن حمزه حلبي

او شيخي جليل القدر و فقيهي عالم و فاضل بود. ^۸