از امام صادق عليه السلام در مورد مردى سؤال شد كه از دنيا رفته و شخصى را وصى خود قرار داده و پسر بچه اى هم دارد. وقتى پسر بچه بالغ مى شود، نزد وصى مى رود و سرمايه خود را مطالبه مى كند تا ازدواج نمايد. وصى ممانعت مى كند و مالش را به او نمى دهد. لذا جوان به گناه مى افتد و مرتكب عمل نامشروع مى شود. امام عليه السلام مى فرمايد:
دو ثلث گناه اين جوان به عهده وصى است؛ زيرا او مانع شده و وسايل ازدواجش را فراهم ننموده است. ^۱
شيخ صدوق مى نويسد:
اين حديث را فقط در كتاب كلينى يافتم و تنها از طريق او اين حديث به من رسيده است. ^۲

6. نقل رواياتى كه به آيات قرآن استشهاد نموده اند

از آن جا كه بخش فروع الكافى، مشتمل بر مباحث فقهى و طبعا درك صحيح اين مباحث در پرتو مراجعه به آيات الأحكام، امكان پذير است، روايات عديده اى در آن يافت مى شود كه به آيات استناد نموده و كلينى به اين روايات توجّه كامل داشته و آنها را در نظر گرفته است.
البته روشن است كه استناد به آيات در تمامى موارد، براى شرح و تفسير نيست؛ بلكه گاهى مقاصد ديگرى نيز مورد توجّه بوده كه مهم ترين آنها را مى توان به شرح ذيل برشمرد:

يك . استشهاد براى استدلال

ائمّه عليهم السلام در برخى موارد براى تأكيد بر صحّت گفتار خويش، به قرآن كريم استناد مى نمايند.