رواياتِ تحريف نما در منابع شيعى ، تنها از حذف، تبديل و يا تغيير كلمه يا كلماتى ، در ضمن آيه اى از آيات حكايت مى كنند كه بنابه مبانى فهم و نقد روايات ، امكان حمل آنها بر تفسير، تأويل و... هست. هرچند در نخستين نگاه ، دو مورد از اين قاعده كلى استثنا مى شود كه با تأمّل و دقت ، از موارد استثنايى نخواهند بود.
مورد اوّل ، حديث [آيه] رجم است كه در منابع اهل سنّت ۱ و در برخى از كتاب هاى روايى شيعه آمده ۲ و شيخ طوسى ۳ و طبرسى ۴ ـ رحمهما اللّه ـ آن را پذيرفته اند. اين حديث ، افزون بر آن كه در منابع اهل سنّت و شيعه ، به صورت خبر واحد است و با اسلوب هاى قرآن نيز ناسازگار است ، با حديثى ديگر ، متعارض است كه آن نيز در منابع شيعه و اهل سنّت آمده است ؛ حديثى كه مى گويد: امام على عليه السلام شخصى به نام «شراحة الهمدانية» را روز پنج شنبه شلاق زد و در روز جمعه رجم كرد و فرمود: «حَدَدْتُها بِكتابِ اللّه وَرَجَمْتُها بِسُنّةِ رَسُولِ اللّه صلى الله عليه و آله وسلم» . ۵ اگر امام على عليه السلام حكم رجم را از كتاب خدا مى دانست ، نمى فرمود كه وى را به حكم سنّت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله وسلمرجم كردم! اين مورد از موارد حذف كامل يك آيه در مصادر شيعى است ، آن هم با اين ابهاماتى كه دارد.
مورد دوم ، سوره «ولاية» در هفت بند و «نورين» در 41 بند است. اين دو سوره ، در گزارش ها و پژوهش هاى خاورشناسان و ديگران ، جايگاهى ويژه دارد . آنان بدون انصاف و شأن تقواى پژوهش ، چنين ادعا مى كنند: اين دو سوره ، در مجامع شيعى رواج دارند . شيعه مى گويد اينها دو سوره قرآنى اند ۶ و دست اندركاران تدوين
1.موطأ ، ج ۲، ص ۱۲۴؛ صحيح البخارى ، ج ۸، ص ۳۰۸؛ صحيح مسلم ، ج ۴، ص ۱۶۷ و ج ۵، ص ۱۱۶ .
2.الكافى ، ج ۷، ص ۱۷۷ ، رقم ۳.
3.التبيان ، ج ۱، ص ۱۳؛ العدّة فى الاُصول ، ج ۲، ص ۵۱۶.
4.مجمع البيان ، ج ۱، ص ۱۸۰.
5.كنز العمّال ، ج ۵، ص ۴۲۱ ، رقم ۱۳۴۹۱؛ عوالى اللآلى ، ج ۲، ص ۱۵۳.
6.ر . ك : مذاهب التفسير الإسلامى ، ص ۲۹۴ ـ ۲۹۵.? Garcinde Tassy, journal Asiatique, (۱۸۴۲, P. ۴۳۱ - ۳۶); Tisdall, CLair, The Moslem wordd (۱۱۱,۲۳۱ - ۴) Geschichte des Qorans, Theodor, Noldeke; world, P. ۱۰۰ - ۱۰۱.
